Кніжн. Такі самы, аднолькавы, раўназначны. Ідэнтычныя ўмовы. Ідэнтычныя па значэннях словы. □ Народ і нацыя. Мы рэдка задумваемся над тым, што гэта катэгорыі далёка не ідэнтычныя.Бярозкін.
[Ад лац. identicus.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аднафамі́лец, ‑льца, м.
Той, хто мае з кім‑н. няродным аднолькавае прозвішча. [Рыгор] здзіўлена пазіраў на мужчыну, не адважваючыся спытацца, ці той самы гэта Кірылюк, ці, можа, які аднафамілец.Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чарнасо́ценец, ‑нца, м.
Гіст. Удзельнік рэакцыйна-манархісцкіх пагромных банд — чорных соцень у царскай Расіі. // Крайні, зацяты рэакцыянер. Ясна было для Андрэя, што ў карчме сядзеў самы сапраўдны чарнасоценец.Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
uppermost
[ˈʌpərmoʊst]1.
adj.
1) найвышэ́йшы, са́мы ве́рхні
2) найважне́йшы
3) наймацне́йшы, найвыдатне́йшы
2.
adv.
1) найвышэ́й
2) найважне́й
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
állerlétzt
1.
aса́мы апо́шні, кра́йні; канцавы́
2.
adv: у апо́шнюю ча́ргу; пад кане́ц
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
дыста́льны
(ад лац. distare = знаходзіцца на адлегласці)
самы аддалены ад сярэдняй плоскасці цела (пра частку цела, орган); проціл.таксімальны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
інфантэ́рыя
(іт. infanteria)
уст. пяхота, пяхотнае войска;
генерал ад інфантэрыі — самы высокі генеральскі чын у пяхотных войсках царскай Расіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ла́рга
(іт. largo = павольны, шырокі)
1) муз.самы павольны тэмп;
2) музычны твор або яго частка ў такім тэмпе.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
◎ Кі́мель ’самы кончык хваста ў каровы’ (ТС). Не выключана балтыйскае паходжанне слова. Аднак яго непасрэдная крыніца не засведчана. Меркаванне аб лексічным пранікненні, апрача неславянскай фанетыкі і арэальнага крытэрыю, падмацоўваецца такімі балтыйскімі паралелямі, як літ.klmpa ’вузел на канцы вяроўкі’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паступо́васць, ‑і, ж.
1. Уласцівасць паступовага.
2. Паслядоўнасць, чарговасць. Часамі Самабыля нават займаюць думкі: у якой паступовасці трэба размяркоўваць самы матэрыял сваркі? Што трэба казаць наўперад, а што потым?Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)