hijack [ˈhaɪdʒæk] v.
1. захапі́ць (транспартны сродак, самалёт і да т.п.) і прымуша́ць кіро́ўцу або́ лётчыка змяні́ць маршру́т; займа́цца паве́траным піра́цтвам
2. кантралява́ць што-н., каб рэкламава́ць свае́ мэ́ты і інтарэ́сы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
завыва́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. завываць — завыць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Завыванне ветру. □ Над шашою з завываннем праляцеў самалёт, пачуліся выбухі, енкі і стогны, плач дзяцей. Гурскі. Завіруха бушавала ўсю ноч і ўвесь дзень. Здавалася, не будзе канца яе лютай сіле, яе злоснаму завыванню. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вучэ́бны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да вучобы, з’яўляецца вучобай. Вучэбныя заняткі. Вучэбны працэс. // Прызначаны для правядзення вучобы, заняткаў. Вучэбны корпус. Вучэбны фільм. Вучэбны самалёт.
2. Які мае на мэце падрыхтоўку; трэніровачны. Вучэбны полк, збор. Вучэбная стральба.
3. Звязаны з арганізацыяй працэсу навучання, навучальны. Вучэбныя планы, праграмы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канверціпла́н
(ад лац. convertere = змяняць, ператаараць + -план)
самалёт, які ў палёце ператвараецца з апарата вертыкальнага ўзлёту і пасадкі ў апарат гарызантальнага палёту, аб’ядноўваючы ўласцівасці верталёта і самалёта.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Па́садка, па́сыдка, па́сытка ’пастка’, ’зяпа, рот’ (Бяльк.), паса́дка ’пастка’ (Гарэц., Яруш.). Відаць, да пастка (гл.). Параўн. чэш. posada ’кошык, скрынка для свойскіх птушак’, рус. садок ’плецены кош для злоўленай рыбы’, бел. се́жа ’загародка на рацэ з сеткі’ (Бяльк.).
Паса́дка 1, пыса́дка, паса́дкі ’пасаджаныя расліны’, ’прызямленне самалёта’, ’упусканне пасажыраў у вагон, самалёт, карабель’, ’палажэнне цела ў час сядзення’ (ТСБМ, Бяльк., Сл. ПЗБ, Ян., Мат. Гом.). З рус. поса́дка ’тс’.
Паса́дка 2 ’глінабітная падлога’ (Сцяшк. Сл.), ’чарэнь у печы’ (свісл., Шатал.), ст.-бел. посадзка, посажка, посацка ’падлога з плітак; чарэнь’ (1572 г.). Запазычаны са ст.-польск. posadzka (Булыка, Лекс. запазыч., 98).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паве́тра, -а, н.
Сумесь газаў, якая складае атмасферу Зямлі.
Чыстае п.
Бываць на паветры (хадзіць на прагулку). Дыхаць паветрам чаго-н. (перан.: пранікнуцца ўражаннем ад чаго-н.). На вольным паветры (у садзе, за горадам, не ў закрытым памяшканні). Вісець у паветры (перан.: знаходзіцца ў няпэўным становішчы). Узляцець у п. (узарвацца). Паветра! (каманда ў знач.: трывога, паявіўся варожы самалёт). Бой у паветры.
|| прым. паве́траны, -ая, -ае.
Паветраныя войны.
П. мост (авіяцыйная лінія з перавалачнымі аэрадромамі і навігацыйным абсталяваннем).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
shuttle
[ˈʃʌtəl]
n.
1) чаўно́к -ака́ m. (у кро́снах)
2) цягні́к, аўто́бус, самалёт, які́ ча́ста курсу́е
shuttle bus — пры́гарадны аўтабу́с, маршру́тнае таксі́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
облета́тьI сов.
1. (летая, побывать всюду, во многих местах) аблята́ць, аблётаць, абляце́ць;
облета́ть всю страну́ аблята́ць (аблётаць, абляце́ць) усю́ краі́ну;
2. спец. аблята́ць;
облета́ть самолёт аблята́ць самалёт.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
pass1 [pɑ:s] n.
1. зда́ча экза́мену
2. про́пуск; па́шпарт;
a boarding pass паса́дачны тало́н (на самалёт)
3. sport перада́ча, пас
4. прахо́д, ву́зкая ву́ліца
5. цясні́на;
a mountain pass го́рны перава́л/перахо́д
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
craft [krɑ:ft] n.
1. рамяство́
2. уме́льства, спры́тнасць, майстэ́рства; хі́трасць, хі́трыкі
3. (pl. craft) су́дна;
The harbour was full of sailing craft. У бухце было шмат суднаў.
4. (pl. craft) самалёт, касмі́чны карабе́ль
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)