кі́нуты (запушчаны) ngepflegt, vernchlässigt (без дагляду); verwldert (адзічалы);

кі́нуты сад ein verwldeter Grten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Но́сніца ’насоўка’ (Сл. ЦРБ). Мясцовае ўтварэнне ад нос, параўн. аднбснік ’тс’ (Сл. ЦРБ, Сад носа; параўн. ад галавы (парашкі) і пад.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сці́шанасць, ‑і, ж.

Стан спакою, цішыні. Рыпіць пад нагамі снег, навокал вячэрняя сцішанасць. Навуменка. Малады сад ахінула таямнічая сцішанасць. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвучы́ць, -учу́, -у́чыш, -у́чыць; -у́чаны; зак. (разм.).

1. каго-што. Навучыць крыху чаму-н. ці вывучыць крыху лепш.

П. слясарнай справе.

П. урокі.

2. каго (што), з інф. Падгаварыць зрабіць што-н. дрэннае, заганнае.

П. залезці ў чужы сад.

|| незак. падву́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пале́зці, -зу, -зеш, -зе; пале́з, -зла; пале́зь; зак.

1. Пачаць лезці (у 1, 3 і 7 знач.).

П. на дрэва.

Хлапчукі палезлі ў сад.

П. біцца.

П. ў кішэнь.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць выпадаць (пра валасы, поўсць).

Валасы ўжо палезлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заглу́хнуць сов., в разн. знач. загло́хнуть;

кро́кі ~хлі — шаги́ загло́хли;

сад заглу́хсад загло́х;

вёска ~хла — дере́вня загло́хла;

мато́р заглу́х — мото́р загло́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

zapuszczony

запушчаны, закінуты;

zapuszczony ogród — запушчаны (закінуты) сад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zoologiczny

заалагічны;

ogród zoologiczny — заапарк; заалагічны сад, заасад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́садак, -дка м., сад., с.-х. вы́садка ж., вы́садок, са́женец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

адво́дак, -дка м.

1. сад. отво́док;

2. (о пчёлах) отро́ек

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)