прысво́іць сов., в разн. знач. присво́ить;

п. сабе́ знахо́дку — присво́ить (себе́) нахо́дку;

п. зва́нне — присво́ить зва́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., каго-што.

1. Паводле забабонных уяўленняў: чарамі, магічнымі словамі падпарадкаваць сабе, заваражыць.

2. перан. Зрабіць захапляючае ўражанне.

Артыстка зачаравала сваім голасам.

|| незак. зачаро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

расшнурава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Развязацца (пра зашнураванае).

Чаравікі расшнураваліся.

2. Развязаць, паслабіць на сабе шнуроўку.

|| незак. расшнуро́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. расшнуро́ўванне,-я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

банвіва́н

(фр. bon vivant = той, хто добра жыве)

уст. асоба, якая любіць жыць сабе на пацеху; гуляка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

retrieval [rɪˈtri:vl] n.

1. fml атрыма́нне наза́д; вярта́нне (сабе);

retrieval of one’s property вярта́нне маёмасці

2. comput. вы́барка (інфармацыі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

self-indulgent [ˌselfɪnˈdʌldʒənt] adj. derog. той, які́ патурае сваі́м жада́нням; той, хто не ўме́е адмо́віць сабе́ (у чым-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

worst​2 [wɜ:st] adj. (найвыш. ст. ад bad) найго́ршы, са́мы ке́пскі

♦

one’s own worst enemy сам сабе́ во́раг

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заключа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

1. Незак. да заключыць.

2. Утрымліваць у сабе, мець у сваім складзе. Справаздача заключала ў сабе падрабязныя звесткі аб дзейнасці арганізацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каду́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Чорт, д’ябал.

◊

Кадук з ім (з ёй) (разм.) — хай сабе будзе і так.

Кадук яго (цябе, яе, вас, іх) ведае (разм.) — нічога невядома пра каго-, што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

наме́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Асоба, якая замяняе каго-н.

Знайсці сабе намесніка.

2. Афіцыйная назва асобы, якая замяшчае кіраўніка.

Н. дырэктара.

|| ж. наме́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. наме́сніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)