себя́ мест. возвратное в род., вин. сябе́ (дат., предл. сабе́, твор. сабо́й, сабо́ю);
у себя́ у сябе́;
◊
вне себя́ не по́мнячы сябе́;
како́в он из себя́ які́ ён з вы́гляду (сабо́й, сабо́ю);
к себе́ а) к сабе́, да сябе́;
дверь открыва́ется к себе́ дзве́ры адчыня́юцца к сабе́ (да сябе́); б) да сябе́;
дире́ктор ушёл к себе́ дырэ́ктар пайшо́ў да сябе́;
от себя́ ад сябе́;
по себе́ а) па сабе́;
он вы́брал рабо́ту не по себе́ ён вы́браў пра́цу не па сабе́; б) пасля́ сябе́;
они́ оста́вили по себе́ до́брую па́мять яны́ пакі́нулі пасля́ сябе́ до́брую па́мяць;
сам по себе́ сам па сабе́;
про себя́ сам (сама́) сабе́;
чита́ть про себя́ чыта́ць сам (сама́) сабе́;
ду́мать про себя́ ду́маць сам (сама́) сабе́;
не по себе́ нядо́бра;
себе́ на уме́ скры́тны, хітрава́ты, хі́тры, хітру́н;
само́ собо́й само́ сабо́й;
прийти́ в себя́ а) (после обморока) ачу́цца; б) (опомниться) апо́мніцца, апа́мятацца;
вести́ за собо́й ве́сці за сабо́й.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Агрэ́сца ’многа ўзяць, атрымаць, мець’ (Юрч.), агрэбці, грэбці. Семантычнае развіццё ’грэбці’ > ’нагрэбці сабе’; а пачатковае адлюстроўвае граматычную семантыку дзеяслова, і таму яго трэба лічыць прэфіксальным.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
tearone’s hair
рва́ць на сабе́ валасы́ (з ро́спачы і гд)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
visualize
[ˈvɪʒuəlaɪz]
v.
уяўля́ць
to visualize a scene — уяві́ць сабе́ сытуа́цыю
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
наму́льваць, наму́ляць (нагу і г. д.) sich (D) etw. wund réiben*;
наму́льваць сабе́ мазалі́ на рука́х Schwíelen bekómmen*;
наму́льваць сабе́ мазалі́ на нага́х Blásen an den Füßen bekómmen*;
наму́льваць сабе́ но́гі да крыві́ sich (D) die Füße wund [blútig] laufen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прысво́іць сов., в разн. знач. присво́ить;
п. сабе́ знахо́дку — присво́ить (себе́) нахо́дку;
п. зва́нне — присво́ить зва́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
зачарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., каго-што.
1. Паводле забабонных уяўленняў: чарамі, магічнымі словамі падпарадкаваць сабе, заваражыць.
2. перан. Зрабіць захапляючае ўражанне.
Артыстка зачаравала сваім голасам.
|| незак. зачаро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
расшнурава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Развязацца (пра зашнураванае).
Чаравікі расшнураваліся.
2. Развязаць, паслабіць на сабе шнуроўку.
|| незак. расшнуро́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. расшнуро́ўванне,-я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
mítführen
vt насі́ць з сабо́й, мець пры сабе́
éine Wáffe ~ — насі́ць пры сабе́ збро́ю
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
worst2 [wɜ:st] adj. (найвыш. ст. ад bad) найго́ршы, са́мы ке́пскі
♦
one’s own worst enemy сам сабе́ во́раг
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)