zusámmenhalten

*

1.

vi трыма́цца ра́зам, стая́ць адзі́н за аднаго́

2.

vt трыма́ць, утры́мліваць ра́зам, не дава́ць распада́цца [раздзяля́цца]

er hält Geld sehr zusámmen — ён да́рам гро́шы не патра́ціць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

адначасо́ва, прысл.

1. Прысл. да адначасовы.

2. У аднолькавай ступені, разам. Варвара і разгубілася і абрадавалася адначасова ад такога нечаканага павароту справы. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пужлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць пужлівага; палахлівасць, страх. Мне чамусьці падабалася Хведарава пужлівасць. Асіпенка. Неспадзеўкі, пужлівасць, нейкая вінаватая ўсмешка разам адбіваліся на.. [Ядвісіным] твары. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскула́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.

Пазбавіць зямлі і сродкаў вытворчасці (кулака, кулакоў). Банадыся раскулачылі і разам з вусатым зялёнакаменцам выселілі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыні́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць цынічнага. Цынічнасць учынку. □ Гогаль разам з тым бачыць цынічнасць куплі і продажу ў шлюбных адносінах у камедыі «Жаніцьба». «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канфранта́цыя

(фр. confrontation, ад лац. con = з, разам + frons, -ntis = лоб, фронт)

проціборства, супрацьпастаўленне палітычных прынцыпаў, сацыяльных сістэм.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

beisámmen

adv ра́зам, адзі́н каля́ аднаго́

séine Gedánken ~ háben — сабра́цца з ду́мкамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

звя́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

1. Некалькі аднародных прадметаў, звязаных разам.

З. ключоў.

З. кніг.

2. Сухажылле, якое змацоўвае асобныя часткі шкілета, асобныя органы цела.

Расцяжэнне звязак.

Галасавыя звязкі.

3. У граматыцы: дапаможнае слова, якое ўтварае частку выказніка.

|| прым. звя́зачны, -ая, -ае (да 3 знач.) і звя́зкавы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

по́бач.

1. прысл. Адзін каля аднаго.

Мужчыны ішлі п.

2. прыназ. з Р. Блізка каля каго-, чаго-н., поруч з кім-, чым-н.

Ісці п. воза.

◊

Побач з (са), прыназ. з Т —

1) зусім блізка ля каго-, чаго-н.

Наша хата стаіць п. са школай;

2) адначасова, разам з чым-н.

П. са складаннем слоўніка праводзілася манаграфічнае апісанне лексікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Ро́йна ’разам’ (карэліц., Сцяшк. Сл.), ро́йны ’густы’ (Яруш.). Да рой 1 у выніку пераносу семантыкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)