разматлашы́ць, ‑лашу, ‑лошыш, ‑лошыць; зак., што.
Разм.
1. Падраць на шматкі; разнесці па частках, на часткі. Разматлашыць хустку. □ [Валерый:] — Значыць, праўду кажуць: «Смеласць гарады бярэ». Адны смелыя захапілі Сураж, няхай сабе хоць на пэўны час, а другія цэлы артылерыйскі склад разматлашылі. Якімовіч.
2. Давесці да бязладнага стану; зрабіць раскудлачаным, растрапаным.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bestímmt
1.
a
1) вы́значаны, пэўны, прызна́чаны
2.
adv пэўна, бясспрэ́чна
ganz ~ — абавязко́ва
aufs Bestímmteste — катэгары́чна, са́мым рашу́чым чы́нам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
entschíeden
1.
a
1) рашу́чы, пэўны
2) выраша́льны
2.
adv
1) рашу́ча
2) безумо́ўна
aufs Entschíedenste [aufs entschíedenste] — рашу́чым чы́нам; безумо́ўна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
strikt
1.
a пэўны, дакла́дны
~er Beféhl — стро́гі зага́д
2.
adv неадкла́дна; катэгары́чна
etw. ~ áblehnen — катэгары́чна адхіля́ць што-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
decided
[dɪˈsaɪdɪd]
adj.
1) выра́зны, пэ́ўны, бясспрэ́чны
a decided advantage — бясспрэ́чная перава́га
2) мо́цны, цьвёрды (хара́ктар), катэгары́чны
a man of decided opinions — чалаве́к катэгары́чных пагля́даў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
гараско́п
(гр. horoskopos = які назірае час)
табліца размяшчэння планет і зорак у пэўны момант часу, якая выкарыстоўваецца для прадказанняў лёсу чалавека.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ізаампліту́ды
(ад іза- + амплітуда)
ізалініі аднолькавай амплітуды таго або іншага метэаралагічнага элемента (тэмпературы, ціску, вільготнасці паветра і інш.) за пэўны перыяд.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
канкрэ́тны
(лац. concretus = згушчаны, ушчыльнены)
які рэальна існуе, дакладны, пэўны ў адрозненне ад абстрактнага, адцягненага (напр. к. прадмет, к-ая прапанова).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Спана́трыць ‘унадзіцца’ (Жд. 2), ‘прызвычаіцца, прывыкнуць, прывучыць’ (Скарбы, Юрч.), ‘вынюхаць, адчуць карысць’ (Арх. Федар.), ‘разабрацца, зразумець праз пэўны час’ (ашм., Стан.), ‘здагадацца, скеміць’ (Варл., Сл. ПЗБ), спана́трываць ‘разумець’ (Касп.), спынутрува́цца ‘ўнадзіцца’ (Бяльк.), спапатрава́ць ‘паназіраць’ (Сл. ПЗБ). Параўн. балг. дыял. спантре́вам ‘разумець’, адносіны да якога застаюцца няяснымі. Да панатрыць (гл.), няяснага паходжання. Аўтары Сл. ПЗБ (4, 529) параўноўваюць з польск. spenetrować ‘агледзець, высачыць’, што з лац. penetrare ‘пранікаць, дасягаць, урывацца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
sure
[ʃʊr]
1.
adj.
1) пэ́ўны, упэ́ўнены; перакана́ны
We are sure to meet him — Мы ўпэ́ўненыя, што спатка́емся зь ім
I am sure of his guilt — Я ўпэ́ўнены, што ён вінава́ты
sure proof — бясспрэ́чны до́вад
2) пэ́ўны, надзе́йны
a sure messenger — надзе́йны паслане́ц
2.
adv., informal
напэ́ўна
•
- be sure
- make sure
- to be sure
- for sure
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)