foolproof

[ˈfu:lpru:f]

adj.

1) ве́льмі про́сты або́ зразуме́лы; разьлі́чаны на ду́рняў

2) надзе́йны, пэ́ўны ва ўжы́тку (пра машы́ну, прыла́ду)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)