арла́н, ‑а, м.

Буйная драпежная птушка, якая жыве каля водных прастораў і корміцца пераважна рыбай; марскі арол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́бчык, ‑а, м.

Невялікая лясная птушка сямейства цецеруковых з пярэстым апярэннем. Ля самай дарогі свіснуў рабчык. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стрэ́пет, ‑а, М ‑пеце, м.

Стэпавая птушка атрада дроф, якая ўтварае рэзкі шум крыламі ў час палёту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́му, нескл., м.

Вялікая птушка атрада казуараў з буравата-шэрым апярэннем і доўгімі трохпальцымі нагамі; аўстралійскі страус.

[Парт. ema — страус.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малі́наўка ж

1. заал (птушка) Rótkehlchen n -s, -;

2. (наліўка) Hímbeerlikör m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

балаба́н

(кр.-тат. balaban)

драпежная птушка сям. сакаліных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вяршня́к, вершняку, м., зб.

Разм. Вершаліны дрэў. З жахлівым, прарэзлівым ровам над вершняком шуганула.. цёмна-срэбраная птушка. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаўтаво́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Птушка атрада кулікоў, у якой каля вачэй жоўты абадок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кні́гаўка, ‑і, ДМ ‑гаўцы; Р мн. ‑гавак; ж.

Птушка сямейства сяўцоў, якая жыве на балотах, сырых лугах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́ндар, ‑а, м.

Вялікая драпежная птушка сямейства амерыканскіх грыфаў з голай галавой і шыяй, якая корміцца пераважна падлай.

[Ісп. condor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)