піску́лька, ‑і, ДМ ‑льцы, ж.

Вадаплаўная птушка атрада гусепадобных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fowl [faʊl] n. (pl. fowl or fowls)

1. сво́йская пту́шка

2. poet. птах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Síngvogel

m -s, -vögel пе́ўчая пту́шка, пе́ўчы птах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Phönix

m - i -es, -e фе́нікс (казачная птушка)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kírschvogel

m -s, -vögel заал. і́валга, вішнёўка (птушка)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

жураве́ль¹, -раўля́, мн. -раўлі́, -раўлёў, м.

Вялікая балотная пералётная птушка з доўгімі нагамі і шыяй, з доўгай прамой дзюбай.

Шэры ж.

|| прым. жураўлі́ны, -ая, -ае.

Жураўлінае курлыканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канарэ́йка, -і, ДМ -рэ́йцы, мн. -і, -рэ́ек, ж.

Пеўчая птушка паўднёвых краін з ярка-жоўтым апярэннем, больш вядомая як пакаёвая.

|| прым. канарэ́ечны, -ая, -ае.

К. спеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крумка́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Вялікая чорная птушка сямейства крумкачовых, якая жывіцца пераважна падлай; груган.

|| прым. крумкачо́вы, -ая, -ае і крумкачы́ны, -ая, -ае.

Сямейства крумкачовых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчабяту́ха, -і, ДМ -ту́се, мн. -і, -ту́х, ж. (разм.).

1. Птушка, якая безупынна шчабеча.

Ластаўка-ш.

2. перан. Пра дзяўчынку, жанчыну, якія няспынна гавораць (разм., жарт.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

daw

[dɔ]

n.

га́лка f. (пту́шка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)