bráusen

1.

vi

1) шуме́ць; шыпе́ць; кіпе́ць, бу́лькаць

2) (з шу́мам) імча́цца

3) калабро́дзіць

2.

(sich) прыма́ць душ

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábdecken

vt

1) зніма́ць (дах, накрыўку)

2) прыма́ць са стала́

3) здзіра́ць ску́ру (з жывёлы)

4) накрыва́ць, перакрыва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábnehmen

*

1.

vt

1) здыма́ць, зніма́ць

2) браць, забіра́ць

2.

vi памянша́цца, ме́ншаць; худне́ць

éinen Eid ~ — прыма́ць прыся́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dúschen

1.

vi і (sich) прыма́ць душ 2.

vt

1) паста́віць пад душ

2) астудзі́ць (чый-н.) пыл

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fórtschaffen

vt

1) прыма́ць, выно́сіць, выво́зіць

2) устараня́ць, выдаля́ць

3)

éine únbekannte Größe ~ — матэм. вы́ключыць невядо́мае (з ураўнення)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ляка́рства н. Arznéi f -, -en, Medizín f -, -en; Arznéimittel n -s, -, Héilmittel n, Medikamént n -(e)s, -e;

ляка́рства ад ка́шлю éine Arznéi gégen Hústen, Hústenmittel n, Hústensaft m, -es, -säfte;

прыма́ць ляка́рства Arznéi [Medizín] éinnehmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

entertain

[,entərˈteɪn]

v.t.

1) забаўля́ць, весялі́ць; пацяша́ць, займа́ць (ціка́вым)

2) прыма́ць гасьце́й

3) мець (заду́му), мець надзе́ю, прыя́зныя пачу́цьці

to entertain a hope of success — мець надзе́ю на ўда́чу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

receive [rɪˈsi:v] v.

1. атры́мліваць (у розных знач.);

receive information атры́мліваць інфарма́цыю;

We received numerous complaints about the airport noise. Мы атрымалі шматлікія скаргі на шум аэрапорта;

receive severe injuries быць жо́рстка збі́тым

2. прыма́ць (гасцей, наведвальнікаў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пла́стыр ’наклееная на тканіну ліпкая лекавая маса, якая прыкладаецца да ран, нарываў і да т. п.’ (ТСБМ). З рус. пластырь ’тс’ (новае запазычанне). Аднак трэба прымаць пад увагу тое, што гэтая лексема прыйшла на ўсх.-слав. тэрыторыю з прыняццем хрысціянства і ў стараж.-рус. мове вядомая з XI ст. Побач з ёй існавалі ст.-бел. плястеръ, плястръ, фяястръ ’тс’ (1518 г.), якія са ст.-польск. plaster, plastr (Булыка, Лекс. запазыч., 130), а яны — са ст.-в.-ням. pflastar ’павязка на рану’, ’брук’; апрача гэтага ў бел. дыялектах пашырана лексема пляйстар (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нейтралітэ́т, ‑у, М ‑таце, м.

1. У міжнародным праве — становішча дзяржавы, якая не прымае ўдзелу ў вайне, а ў мірны час не ўваходзіць у ваенныя блокі. Захоўваць нейтралітэт. Палітыка нейтралітэту.

2. перан. Неўмяшанне ў чые‑н. справы, барацьбу, спрэчкі і пад.

•••

Пастаянны нейтралітэт — становішча дзяржавы, якая ўзяла абавязацельства не прымаць ўдзелу ў вайне, але захоўвае права па самаабарону, а ў мірны час праводзіць міралюбівую знешнюю палітыку.

Узброены нейтралітэт — становішча дзяржавы, якая не прымае ўдзелу ў вайне, але прыняла меры для самаабароны.

[Ням. Neutralität, ад лац. neutralis — які не належыць ні таму, ні другому.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)