вы́езд, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. выехаць.

2. Месца, праз якое выязджаюць.

В. на шашу.

3. Коні з экіпажам і вупражжу (уст.).

|| прым. выязны́, -а́я, -о́е.

Выязная сесія суда (па-за месцам работы). Выязныя вароты.

В. конь (не рабочы; уст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цы́каць, -аю, -аеш, -ае (разм.).

1. на каго (што). Спыняць каго-н. вокрыкам «цыц», «ц-с-с», прыкрыкваць, забараняючы рабіць што-н.

Дзед цыкаў на дзяцей, каб не сваволілі.

2. Сплёўваць сліну праз зубы.

|| аднакр. цы́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. цы́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лаз, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Невялікая адтуліна ў чым-н., праз якую можна пралезці, пранікнуць куды-н.

Л. у плоце.

2. Адтуліна ў сценцы апарата, машыны, катла і пад. для пранікнення ўнутр з мэтай агляду, рамонту, запраўкі (спец.).

|| прым. ла́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фордеви́нд мор. фордэві́нд, -ду м.;

идти́ на фордеви́нд ісці́ на фордэві́нд;

поворо́т че́рез фордеви́нд паваро́т праз фордэві́нд.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

crosstown

[,krɔsˈtaʊn]

adj.

да друго́га канца́ го́раду, праз уве́сь го́рад (напр. аўто́бус)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hyphen

[ˈhaɪfən]

1.

n.

злучо́к -ка́ m.

2.

v.t.

піса́ць праз злучо́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

carbon copy

1) ко́пія, зро́бленая праз капі́рку

2) ка́лька, ко́пія f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перыяды́чны

(гр. periodikos)

1) які паўтараецца праз пэўныя прамежкі часу (напр. п-ыя дажджы);

2) які выдаецца праз пэўныя прамежкі часу (напр. п. друк).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

фо́рмула ж Fórmel f -, -n;

паказа́ць праз фо́рмулау durch éine Fórmel áusdrücken, in éine Fórmel fássen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

pierce

[pɪrs]

v.

1) увахо́дзіць, прахо́дзіць праз што

A tunnel pierces the mountain — Тунэ́ль прахо́дзіць праз гару́

2) прако́лваць, прабіва́ць дзі́рку

A heart pierced with grief — Сэ́рца прабі́тае бо́лем

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)