Размешчаны ступенямі, уступамі; які мае форму ступені або мае ступені. Будаваў царкву выдатны архітэктар Старажытнай Русі полацкі майстар Іван. Будынак быў ступеньчаты, завяршаўся барабанам і шлемавідным купалам.Штыхаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
old hand[ˌəʊldˈhænd]n.(at) во́пытны/дасве́дчаны чалаве́к;
an old hand at fishing во́пытны рыбало́ў;
He is an old hand at that. Ён у такіх справах майстар.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
foreman
[ˈfɔrmən]
n., pl. -men
1) ма́йстар -ра m., прара́б, дзяся́тнік -а m., тэ́хнік -а m.; зага́дчык цэ́ха
2) старшыня́ прыся́жных
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дыстанцы́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Які ажыццяўляецца з пэўнай адлегласці; які дзейнічае на пэўнай адлегласці. Дыстанцыйнае кіраванне.
2. Які мае адносіны да дыстанцыі (у 2 знач.). Дыстанцыйны дзяжурны майстар.
•••
Дыстанцыйная трубкагл. трубка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заслу́жаны заслу́женный;
~ная ўзнагаро́да — заслу́женная награ́да;
~ная паша́на — заслу́женная честь;
○ з. дзе́яч наву́кі — заслу́женный де́ятель нау́ки;
з. ма́йстар спо́рту — заслу́женный ма́стер спо́рта
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прычыкіля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.
Разм. Тое, што і прычыкільгаць. Прычыкіляўшы (дзеепрысл.) на адной назе ад тапчана, дзе ён ляжаў, да стала, «майстар на ўсё» ўзяў на покуце стары сшытак, пяро, чарніліцу.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разьбя́р, ‑а, м.
1.Майстар па мастацкай разьбе. Пры Аружэйнай палаце працавала і вялікая група беларускіх разьбяроў.«Звязда».Да крыжа была прыбіта фігурка Хрыста, зробленая з дрэва невядомым разьбяром.Колас.
2.Уст. Скульптар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэкардсме́н, ‑а, м.
1. Спартсмен, які ўстанавіў рэкорд. Яшчэ нядаўна майстар спорту Гальдштэйн выступаў у лёгкай вазе і з’яўляўся чэмпіёнам і рэкардсменам.«Маладосць».
2.Разм. Чалавек, які дасягнуў найбольшых поспехаў у вытворчай працы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трая́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Рмн. ‑чак; ж.
Разм. Грашовы знак вартасцю ў тры рублі. Маючы ў кішэні скамечаную траячку, дарожны майстар завярнуў у рэстаранчык, каб трохі сагрэцца і падняць настрой.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
калары́ст
(фр. coloriste, ад лац. color = колер)
1) мастак, які ўмела выкарыстоўвае і спалучае колеры;
2) майстар па расфарбоўцы тканін.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)