распо́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Брус, планка для надання ўстойлівасці часткам збудаванняў, для захавання чаго-н. у пэўным становішчы.

Р. для лыжаў.

2. Тое, што і разрэз, распорак.

На ім быў кароткі кажушок з аблямаванай распоркай ззаду.

3. Разарванае па шве месца.

Яго шапка была скрозь з распоркамі.

|| прым. распо́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аната́цыя

(лац. annotatio = заўвага)

кароткі выклад зместу кнігі, артыкула з агульнай іх характарыстыкай.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

перфо́рманс

(англ. performance, ад лац. performans = які стварае)

тэатральнае прадстаўленне; кароткі паказ, сцэнка.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Who’s Who [ˌhu:zˈhu:]

1. « Хто ёсць хто» (кароткі біяграфічны даведнік пра сучасных выбітных дзеячаў)

2. (w.w.) біяграфічныя звесткі;

He knows who’s who. Ён ведае, хто ёсць хто.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ба́кхій

(гр. bakchios = вакхічны)

трохскладовая стапа ў антычным вершаскладанні, якая мае адзін кароткі і два доўгія склады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

катэхі́зіс

(гр. katechesis = вуснае настаўленне)

рэлігійная кніга, якая змяшчае кароткі выклад хрысціянскага веравучэння ў пытаннях і адказах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ку́ртка

(польск. kurtka, ад лац. curtus = кароткі)

верхняя кароткая вопратка, якая зашпільваецца на гузікі ці на замок.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ненадо́ўга, прысл.

На кароткі час. — Дзе ты быў? — запытаўся.. [бацька] цвёрдым, зусім не хворым голасам. — Ненадоўга на двор выйшаў, тата. Чарнышэвіч. [Шэмет:] — Мы да вас ненадоўга. Пазнаёмімся з гаспадаркай і паедзем. Лобан. [Лясніцкі] павялічваў крок, але ненадоўга — зморанасць перамагала. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штурхане́ц, ‑нца, м.

Разм. Кароткі, моцны, рэзкі ўдар. Надзорцы падхапілі Апанаса Вялічку і, надаваўшы пад бакі штурханцоў, павалаклі ў карцэр. Машара. Сінічкін.. думаў, што калі ехалі ў Мінск, то такіх штурханцоў [на дарозе] не было — здаецца, не адчувалася. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

beep

[bi:p]

1.

n.

1) каро́ткі сыгна́л у радыёперадава́ньні

2) сыгна́л (напр. аўтамабі́ля)

2.

v.t.

дава́ць каро́ткія сыгна́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)