эліксі́р, -у, м.

1. Выцяжка з раслін або моцны настой на спірце, кіслотах і пад., ужыв. ў медыцыне, касметыцы.

Рамонкавы э.

2. перан. Пра тое, што бадзёрыць, дае тонус жыццю.

Узбадзёрыцца эліксірам.

◊

Эліксір жыцця — чарадзейны напітак, які імкнуліся атрымаць алхімікі для таго, каб захаваць маладосць.

|| прым. эліксі́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

cadet [kəˈdet] n. кадэ́т; малады́ чалаве́к, які́ прахо́дзіць падрыхто́ўку, каб стаць паліцэ́йскім або́ афіцэ́рам узбро́еных сіл;

a cadet corps кадэ́цкі ко́рпус

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

goalpost [ˈgəʊlpəʊst] n. sport шта́нга (у футболе і хакеі)

♦

move the goalposts infml мяня́ць пра́вілы (каб пагоршыць чыё-н. становішча)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

missile [ˈmɪsaɪl] n.

1. mil. раке́та з камп’ю́тарным кірава́ннем

2. ка́мень, бутэ́лька і да т.п. (што кідаюць, каб параніць каго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мяздры́ць ’біць, церці, каб зрабіць мяккім’, ’біць безупынна’ (КЭС, лаг.). Утворана ад мяздра́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

dunder :

niech cię dunder świśnie! — каб табе пуста было!;

гл. donder

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ГЕРОЛЬДМА́ЙСТАР,

службовая асоба ў Расіі ў 1722—1917, якая ўзначальвала Герольдыю (Герольдмайстарскую кантору). Выконваў функцыі герольда: загадваў складаннем гербаў, дваранскіх спісаў, сачыў, каб дваране не ўхіляліся ад дзярж. службы і інш.

т. 5, с. 199

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

азатыза́цыя

(ад азот)

насычэнне паверхневага слоя стальных вырабаў азотам, каб надаць ім цвёрдасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

астэапла́стыка

(ад астэа + -пластыка)

аперацыя па перасадцы касцявой тканкі, каб выправіць дэфекты косці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бамбардзірава́ць

(ням. bombardieren, ад фр. bombarder)

скідваць бомбы з самалёта, каб паразіць цэль.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)