Verbum

спачыва́льня, -і, мн. -і, -лень і -льняў, ж. (уст.).

Спальня (звычайна ў палацы, у панскім доме і пад.).

ста́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., ста́нецца; звычайна безас.; зак.

Адбыцца, здарыцца.

Нічога з кнігай не станецца.

трухле́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е; незак.

Рабіцца трухлявым.

Бярвенне трухлее.

|| наз. трухле́нне, -я, н.

уго́дкі, -дак і -дкаў.

Гадавіна (звычайна) з дня смерці, а таксама наогул урачыстасць, прысвечаная гадавіне якой-н. падзеі.

ку́бак, -бка, мн. -бкі, -бкаў, м.

1. Невялікая, звычайна з ручкай, гліняная, фарфоравая ці іншая пасудзіна для піцця.

К. кавы.

2. Спартыўны прыз у выглядзе вазы (звычайна з каштоўнага матэрыялу), што ўручаецца пераможцу ў спартыўных спаборніцтвах.

Пераходны к.

|| прым. ку́бкавы, -ая, -ае (да 2 знач.).

К. матч.

дзюрча́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -чы́ць; незак. (разм.).

Цурчаць, ствараць булькатлівыя гукі.

Ручаёк дзюрчаў па каменьчыках.

бут, -у, М бу́це, м.

Будаўнічы камень, які звычайна выкарыстоўваецца для закладкі фундаменту.

|| прым. бу́тавы, -ая, -ае.

Бутавая кладка.

гаі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., го́іцца; незак.

Зажываць, залечвацца (пра рану, нарыў і пад.).

Крыло гоіцца.

ляжа́цца, -жы́цца; безас., незак., каму, звычайна з адмоўем (разм.).

Пра наяўнасць жадання ці магчымасці ляжаць.

Нешта яму не ляжыцца.