глухме́нь ж., прост. глушь; захолу́стье ср.;

лясна́я г. — лесна́я глушь;

жыць у ~ме́ні — жить в захолу́стье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наме́раны ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад намераць.

наме́раны ​2 і наме́ран, ‑рана; у знач. вык., з інф.

Які мае намер што‑н. зрабіць. [Азаркевіч:] Дык вось што я вам скажу: чужою галавою я жыць не намераны. Гурскі. Увесь век мы жыць Тут намераны. Прыходзька.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сожи́тельствовать несов.

1. жыць суме́сна;

2. (быть в половой связи) знахо́дзіцца (быць) у пазашлю́бнай су́вязі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

clover [ˈkləʊvə]n. канюшы́на

♦

be in clover infml ≅ кача́цца як сыр у ма́сле, жыць у камфо́рце

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

parasite [ˈpærəsaɪt] n. паразі́т (таксама перан.);

live as a parasite on society жыць у грама́дстве як паразі́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

suburb [ˈsʌbɜ:b] n. пры́гарад, ускра́іна; прадме́сце;

London suburbs пры́гарады Ло́ндана;

live in the suburbs жыць у пры́гарадзе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ла́дзіць¹, -джу, -дзіш, -дзіць; незак., з кім.

1. Жыць у згодзе.

Яны ўсё жыццё ладзяць з суседзямі.

2. з кім-чым. Прыйсці да згоды, справіцца з кім-, чым-н.

Л. з дзецьмі.

|| зак. зла́дзіць, зла́джу, зла́дзіш, зла́дзіць; зла́джаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адзіно́та, -ы, ДМ -но́це, ж.

1. Адасобленасць у выніку страты родных, блізкіх або ў выніку жадання пабыць асобна ад іншых.

Жыць на адзіноце.

2. Бязлюднасць, сіратлівасць.

Адзінотай веяла з палёў.

3. Стан адзінокага чалавека; адзіноцтва.

Пачуццё адзіноты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паімжэ́ць, ‑жыць; зак.

Тое, што і паімжыць. Дождж паімжэў і перастаў. Зашапацела лісце — трывожна, бы нават пагрозліва. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папра́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

1. і без дап. Пражыць некаторы час.

2. Пражачы, згатаваць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)