рэпута́цыя, ‑і, ж.

Грамадская думка, якая склалася пра каго‑, што‑н. Палагея (так звалі ўдаву) мела не зусім чыстую рэпутацыю і, апрача таго, славілася сваёй сварлівасцю. Шамякін. Іван ванька рэпутацыю школы падтрымаў, затое Алесік Грылюк псуе ўсю справу. Колас.

•••

Падмачыць рэпутацыю гл. падмачыць.

[Фр. réputation.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

corrupt2 [kəˈrʌpt] v.

1. псава́ць; псава́цца; разбэ́шчваць; разбэ́шчвацца;

corrupt the character псава́ць хара́ктар;

It is claimed that television corrupts. Існуе думка, што тэлебачанне разбэшчвае.

2. падкупля́ць, дава́ць ха́бар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

świtać

świta|ć

незак. світаць, развідняцца, развіднівацца;

myśl mi świtać — у мяне мільгае думка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

парантэ́з

(фр. parenthèse = уводнае слова; думка, ад гр. parenthesis = устаўка)

фігурная дужка, якая служыць для аб’яднання некалькіх слоў або радкоў, часцей за ўсё ў табліцах і формулах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Му́харанка ’мухамор’ (івац., Нар. сл., Жыв. сл.), лун. му́хорана (Шатал.). Да му́ха і ра́ніць (гл.): калісьці была распаўсюджана думка, што мухаморам можна вынішчваць мух; яго рэзалі ў малако і «атручвалі» мух. Сюды ж брэсц. муха́рка, мухаронка ’тс’ (Сл. Брэс.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

узгадні́ць, ‑гадню, ‑годніш, ‑годніць; зак., што.

1. Прывесці ў пэўную адпаведнасць з чым‑н. Узгадніць дзеянні авіяцыі з дзеяннямі пяхоты. Узгадніць гадавы план з планамі пяцігодкі. □ Так, другі гарком камсамола створаны. Ён стаў фактам. Але мяне не пакідала думка: як узгадніць работу гэтага паўднёвага гаркома з тым паўночным, які дзейнічае ўжо не адзін месяц. Дзенісевіч.

2. Выпрацаваць адзіную думку, погляд і пад. наконт чаго‑н., атрымаць згоду, дазвол на што‑н. У палкоўніка ўжо даспяваў план, які ён павінен быў распрацаваць і ўзгадніць з генералам. Паслядовіч. Таццяна Пятроўна адказала, што такая, думка ёй спадабалася, але што трэба абавязкова ўзгадніць яе. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

keynote

[ˈki:noʊt]

n.

1) гало́ўны тон а́мы)

2) гало́ўная ду́мка, ідэ́я; вяду́чы пры́нцып

keynote speech — асно́ўная прамо́ва (на канфэрэ́нцыі, зье́зьдзе)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зако́нчаны

1. прич. зако́нченный, око́нченный; заключённый; см. зако́нчыць;

2. прил. зако́нченный;

з. маста́к — зако́нченный худо́жник;

~ная ду́мка — зако́нченная мысль;

~нае трыва́ннеграм. соверше́нный вид

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бабу́шкі ’галкі з цеста’ (Бяльк.). Рус. дыял. бабу́шка ’белая булка; грудка ў цесце’. Як і іншыя словы падобнага тыпу (і форма, і семантыка), няяснага паходжання, ёсць думка (Попавіч, ЈФ, 19, 168), што ў аснове ляжыць прасл. bab‑|bob‑|bǫb‑ ’круглы прадмет’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

thinking [ˈθɪŋkɪŋ] n.

1. ро́здум, разва́га;

do some (hard) thinking паду́маць як ма́е быць

2. по́гляд; ду́мка

in/to my way of thinking, in my thinking на мой по́гляд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)