Сапсе́ць ’састарыцца’ (Нас., Растарг.), ’разбалавацца, дрэнна сябе паводзіць’ (Растарг.). Да псець (гл.); магчыма, з’яўляецца семантычным эквівалентам прымаўкі песі век зжыў (Нас.). З іншай прыстаўкай — запсе́ць ’састарыцца, як сабака’ (Шат., Касп.). Сінанімічна ў другім значэнні да разапсе́ць ’разбалавацца’ (Растарг.). Здзіўляе падабенства харв. дыял. spjèšati ’аслабець’, якое разам са славен. pȇhati ’стаць слабым, стаміцца’ Бязлай (3, 21) збліжае з *pьsъ (гл. пёс).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
verbáuen
vt
1) дрэ́нна [няпра́вільна] пабудава́ць
2) выдатко́ўваць на будаўні́цтва (грошы і матэрыялы)
3) закрыва́ць, загаро́джваць (напр., від на лес пабудовай)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
verschnéiden
*
I
vt
1) парэ́заць, абрэ́заць
2) дрэ́нна скро́іць
3) абрэ́зваць, падраза́ць (дрэвы)
4) кастры́раваць
II
vt разбаўля́ць, зме́шваць (віны)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
alboż
ці; ці ж; а ці ж;
alboż ci to źle w domu? — ці ж табе дрэнна ў хаце?
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
lousy [ˈlaʊsi] adj. infml
1. непрые́мны, агі́дны, ве́льмі благі́, дрэ́нны;
What lousy weather! Якое паскуднае надвор’е!;
I feel lousy today. Я сёння адчуваю сябе дрэнна.
2. (with) по́ўны (чаго-н.), бага́ты (на што-н.);
The town is lousy with tourists. Горад кішыць турыстамі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дво́йка, ‑і, ДМ двойцы; Р мн. двоек; ж.
1. Лічба 2. Напісаць двойку. // Разм. Назва розных прадметаў (аўтобус, трамвай маршруту № 2 і пад.), якія нумаруюцца лічбай 2.
2. Адзнака аб паспяховасці ў пяцібальнай сістэме са значэннем дрэнна. — Ну, раскажы мне, Данік, як ты цяпер вучышся? За што ты двойку атрымаў? Брыль.
3. Ігральная карта, пласцінка даміно з двума ачкамі.
4. Гоначная лодка з двума веслярамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няўме́лы, ‑ая, ‑ае.
1. Які дрэнна, без умення выконвае сваю працу. І вось — адзін уніз імкне, Ляціць так лёгка, нібы ў сне, За ім — аж група цэлая. І не шанцуе толькі мне: Валюся ў снег, няўмелы, я. Кірэенка. // Які выяўляе няўменне рабіць што‑н., карыстацца чым‑н. Няўмелыя рукі.
2. Які робіцца без належнага ўмення. Разгубіўшыся, Таццяна рабіла няўмелыя і няўдалыя спробы супакоіць дзіця. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перапячы́, ‑пяку, ‑пячэш, ‑пячэ; ‑пячом, ‑печаце, ‑пякуць; пр. перапёк, ‑пякла, ‑ло; заг. перапячы; зак.
1. што. Папячы больш, чым трэба, вельмі доўга, запячы вельмі моцна. Перапячы пірагі.
2. што. Спячы, папячы ўсё, многае. Перапячы ўсё цеста. Сала ўсё перапяклі.
3. што. Спячы нанава, яшчэ раз што‑н. дрэнна спечанае. Перапячы хлеб.
4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пераехаць, скончыць пячы (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bardzo
вельмі; надта; дужа;
bardzo dobrze — вельмі добра;
bardzo źle — вельмі дрэнна;
dziękuję bardzo — вялікі дзякуй;
proszę bardzo — калі ласка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
го́ршы (выш. ст ад дрэнна, дрэнны) schlímmer, schléchter;
яму́ ста́ла горш es geht ihm schléchter;
усё горш і горш ímmer schlímmer (und schlímmer), ímmer schléchter;
горш не прыду́маеш schléchter geht es kaum noch
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)