przedawniać się

незак. траціць моц за даўнасцю год

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przedawnić się

зак. страціць моц за даўнасцю год

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Перасту́пны (год) ’высакосны’ (Станк., Варл.), параўн. у Бярынды: преступный (рок) ’тс’. Такое ж азначэнне паняцця ’высакосны’ вядома ў польск. przestępny (rok), чэш. přestupný (rok), серб.-харв. пре́ступна (година), пре́ступ; укр. пересту́пный ’тс’ лічыцца адаптаваным словам з польск. przestępny ’тс’ (Німчук, Давньорус., 79), у аснове — ідэя пераходу дня пэўнага святога з аднаго дня тыдня на іншы ў высакосны год, параўн. англ. leap‑year ’тс’ (пры leap ’скакаць’). Тая ж ідэя і ў пераступны (год), бо як сведчыць Варлыга, “святкі піраступаюць чаргу праз адзін дзень, прыкл.: з нядзелі на аўторак” (Варл., 97). Да ступаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аднагадо́вы

1. (в возрасте одного года) годова́лый;

2. (продолжающийся один год) одногоди́чный;

3. (о растениях) одноле́тний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чы́ннасць ж., книжн. де́ятельность;

яго́ ч. на праця́гу дзесяці́ год — его́ де́ятельность на протяже́нии десяти́ лет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́лавіна

1. Аблога; запушчанае поле; неўрадлівая зямля, якая многа год не апрацоўваецца (БРС). Тое ж ялавіна, я́лавінне, я́лая зямля́, я́лава (Слаўг.).

2. Зямля, якую не аралі адзін год; папар (Кап.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

бо́льшаць несов.

1. увели́чиваться, прибавля́ться; прибыва́ть;

ко́лькасць студэ́нтаў у на́шай краі́не ~шае год ад го́ду — коли́чество студе́нтов в на́шей стране́ увели́чивается год от го́да;

дні ~шаюць — дни увели́чиваются (прибавля́ются, прибыва́ют);

2. крупне́ть; станови́ться бо́льше (крупне́е)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

*Выліко́нна, вылыко́нна булочка ’велікодны рытуальны асвячоны хлябец, які захоўваўся ўвесь год’ (Клім.). З велікодны з асіміляцыяй д > н.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Паўгодкі ’паўгодзе’ (Нас.), ’паўгода пасля смерці’ (Яшкін, вусн. паведамл.). Да паў- і год (гл.). Суфікс, як у памінкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

эфо́р

(гр. ephoros)

адзін з пяці выбраных на год народным сходам прадстаўнікоў у Стараж. Грэцыі, якія кіравалі палітычным жыццём дзяржавы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)