срам м.

1. со́рам, -му м., сарамата́, -ты́ ж.;

2. в знач. сказ. срам смотре́ть со́рам глядзе́ць;

◊

стыд и срам со́рам і га́ньба;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Fróschperspektive

[-və]

f - ву́зкі кругаѓля́д

◊ aus der ~ séhen* — ≅ глядзе́ць на што-н. са сваёй звані́цы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tęcza

tęcz|a

ж. вясёлка;

patrzeć w kogo jak w ~ę — глядзець на каго з захапленнем

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дзіві́цца

1. (здзіўляцца) sich wúndern (чаму-н über A); stáunen vi (чаму-н über A);

2. разм (глядзець з цікавасцю) bewúndern vt, bestáunen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пі́льна прысл únverwandt, starr (позірк); ángespannt (напружана) m wáchsam, áchtsam;

пі́льна глядзе́ць на каго-н j-n únablässig ánsehen*; j-n únverwandten Blíckes ánsehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уту́піцца разм (пільна, не адводзячы вачэй, глядзець) ánstarren vt, fixíeren vt;

по́тым ён зно́ў уту́піўся ў чарцёж dann stárrte er die Zéichnung wíeder an

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гэ́такі і гэ́ткі, ‑ая, ‑ае, займ.

Разм. Тое, што і такі. Дарогу! Дарогу сустрэчнаму плану! З гэтакім лозунгам хто ж не згодзіцца? Крапіва. — Няўжо табе, Амяллян, не сорам глядзець на гэтакі двор? — пачаў ушчуваць яго Журавінка. Лобан. Душой я вольны чалавек І гэткім буду цэлы век! Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблі́звацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да аблівацца (у 1, 2 знач.).

2. перан. Разм. Глядзець на каго‑, што‑н. з зайздрасцю, з жаданнем атрымаць. Аж шкода яму [Верамейчыку] робіцца самога сябе — гэтакае дабро людзі цягаюць, а яму глядзі ды толькі аблізвайся. Крапіва.

3. Зал. да аблізваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затэ́паць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць тэпаць.

затэ́паць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Зайсці куды‑н., апынуцца дзе‑н. Цяпер з яго нельга і вока спусціць: то ён [Вадзімка] не туды затэпае, то ў якую гразь ўлезе і гэтак вымурзаецца, што страх глядзець. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

но́венькі, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Зусім новы (у 1 знач.). У той вечар гаспадары сыходзіліся глядзець на новенькую жняярку. Чорны.

2. у знач. наз. но́венькае, ‑ага, н. Навіна. [Гарлахвацкі:] Сядайце, расказвайце, што новенькага. Як жывём, працуем? Крапіва.

3. у знач. наз. но́венькі, ‑ага, м.; но́венькая, ‑ай, ж. Навічок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)