звер м.

1. зверь;

2. перен. зверь, и́зверг;

◊ глядзе́ць зве́рам — смотре́ть зве́рем;

на лаўца́ і з. бяжы́ць — посл. на ловца́ и зверь бежи́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)