jaundice

[ˈdʒɔndɪs]

1.

n.

1) Med. жаўту́ха f.

2) зло́сная незычлі́васьць, за́йздрасьць

2.

v.

1) выкліка́ць жаўту́ху

2) выкліка́ць за́йздрасьць, зайздро́сьлівасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

навядзьма́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., чаго.

Разм. Выклікаць што‑н. вядзьмарствам. — Толькі дажджу не навядзьмарце! — мацней гукнуў Сяргей, заходзячы на двор. Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэзарганізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., каго-што.

Выклікаць дэзарганізацыю каго‑, чаго‑н., унесці беспарадак, замяшанне ў што‑н. Дэзарганізаваць работу. Дэзарганізаваць ворага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарумя́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Зрабіць румяным; выклікаць румянец. Мароз зарумяніў твар. // Запячы да з’яўлення румянай скарынкі; падрумяніць. Зарумяніць пірог.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уцвялі́ць, уцвялю, уцвеліш, уцвеліць; зак., каго-што.

Давесці да раздражнення, узлаваць. Уцвяліць сабаку. // перан. Выклікаць у кім‑н. трывогу; растрывожыць. Уцвяліць душу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

heráusfordern

vt выкліка́ць (zu D – на што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sensatión

f -, -en сенса́цыя

éine ~ errégen — вы́клікаць [зрабі́ць] сенса́цыю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пакары́ць, -кару́, -ко́рыш, -ко́рыць; -ко́раны; зак., каго-што.

1. Падпарадкаваць сваёй уладзе, заваяваць.

П. крэпасць.

Чалавек пакарыў космас.

2. перан. Выклікаць у каго-н. сімпатыю, давер да сябе.

П. дзявочае сэрца.

|| незак. пакара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. пакарэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

верадзі́ць, вераджу́, вярэ́дзіш, вярэ́дзіць; вярэ́джаны; незак., што (разм.).

Шкодзіць што-н. сабе, натруджваючы, надрываючы, або раздражняць балючае.

В. рукі, спіну.

В. рану.

В. сардэчныя раны (перан.: выклікаць цяжкія ўспаміны).

|| зак. зверадзі́ць, звераджу́, звярэ́дзіш, звярэ́дзіць; звярэ́джаны і разверадзі́ць, -вераджу́, -вярэ́дзіш, -вярэ́дзіць; -вярэ́джаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сашчамі́ць, -шчамлю́, -шчэ́міш, -шчэ́міць; -шчэ́млены; зак., што (разм.).

1. Шчыльна злучыць, самкнуць (зубы, пальцы і пад.).

С. зубы.

2. перан. Выклікаць адчуванне душэўнага болю, смутку і пад.

Жаль сашчаміў сэрца.

|| незак. сашчамля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і сашчэ́мліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)