ГІ́БСА ПРА́ВІЛА ФАЗ,

агульная ўмова раўнавагі гетэрагеннай сістэмы. Паводле Гіпса правіла фаз у гетэрагеннай (макраскапічна неаднароднай) фізіка-хім. сістэме, што знаходзіцца ва ўстойлівай тэрмадынамічнай раўнавазе, колькасць фаз не можа перавышаць колькасці кампанентаў, павялічаных на 2. У аднакампанентнай сістэме (індывідуальнае рэчыва, напр., вада) у раўнавазе могуць знаходзіцца 3 фазы: пара (газападобная фаза), вада (вадкая фаза) і лёд (цвёрдая фаза). Устаноўлена Дж.У.Гібсам у 1873—76.

т. 5, с. 217

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

жёлоб жо́лаб, -ба м.; лата́к, -ка́ м.;

вода́ течёт по жёлобу вада́ цячэ́ па жо́лабу (латаку́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прудово́й са́жалкавы; ста́вавы, стаўко́вы;

прудово́е хозя́йство са́жалкавая гаспада́рка;

прудова́я вода́ са́жалкавая вада́;

прудова́я ры́ба са́жалкавая ры́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГІДРА...

(ад грэч. hydōr вада),

першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны іх да вады, водных прастораў, напр., гідраакустыка, гідрабіялогія.

т. 5, с. 220

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

змыць, змы́ю, змы́еш, змы́е; змы́ты; зак., што.

1. Мыццём ліквідаваць, зняць.

З. з сябе пот.

З. сваю віну (перан.).

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Знесці (вадой, цячэннем).

Вада змыла бярвенне.

|| незак. змыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. змыў, змы́ву, м. (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абцячы́, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -цячэ́; зак.

1. каго-што. Абагнуць, абысці сваім цячэннем.

Рака абцякла вёску з абодвух бакоў.

2. Сцячы з чаго-н. мокрага (пра вадкасць).

Вада абцякла з адзення.

|| незак. абцяка́ць, -а́е.

|| наз. абцяка́нне, -я н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хлы́нуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; зак.

1. Паліцца з сілай, патокам.

Хлынула вада.

Кроў хлынула з носа.

2. Імкліва накіравацца куды-н. вялікай масай.

Людзі хлынулі ў адчыненыя дзверы.

3. перан. З’явіцца ў вялікай колькасці.

У майстэрню хлынулі заказы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ста́вавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ставаў. Стававы іл. Стававая вада. // Які жыве ў ставах. Стававая рыба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гусь ж Gans f -, Gänse;

◊ з яго́ як з гусі́ вада́ s das ist ihm schnúppe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

kryniczny

kryniczn|y

уст. крынічны;

woda ~a — крынічная вада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)