дыспрапо́рцыя, ‑і, ж.
Несуразмернасць паміж часткамі цэлага, адсутнасць прапарцыянальнасці. Дыспрапорцыя ў развіцці розных галін вытворчасці. Не дапускаць дыспрапорцыі паміж вытворчасцю і спажываннем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недака́занасць, ‑і, ж.
1. Адсутнасць пераканаўчых доказаў. Паліцыя двойчы арыштоўвала.. [Карпаўну], але абодва разы адпускала за недаказанасцю абвінавачання. Краўчанка.
2. Непаўната, незакончанасць выказвання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
безжи́зненность ж.
1. змярцве́ласць, -ці ж., адсу́тнасць жыцця́, безжыццёвасць, -ці ж.;
2. мёртвасць, -ці ж.; вя́ласць, -ці ж., мля́васць, -ці ж.; см. безжи́зненный;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
агамі́я
(гр. agamia)
1) бясшлюбнасць;
2) біял. адсутнасць полу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
азааспермі́я
(ад а- + заа- + сперма)
адсутнасць у сперме сперматазоідаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
амаралі́зм
(ад а- + лац. moralis = маральны)
адсутнасць маральных прынцыпаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дыскамфо́рт
(англ. discomfort)
адсутнасць умоў, неабходных для нармальнай жыццядзейнасці людзей, выканання пэўнай работы.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
недасве́дчанасць, ‑і, ж.
1. Адсутнасць ведаў, звестак аб кім‑, чым‑н. Недасведчанасць у пытаннях мастацтва. □ Мы не ведалі, як у нас на заводзе з ліццём, але сваю недасведчанасць паказваць не збіраліся. Б. Стральцоў.
2. Адсутнасць, недахоп жыццёвага вопыту. Наіўны ідэалізм, што некалі грэў іх юнацкія душы, быў адкінуты самім ходам жыцця, як толькі па змену недасведчанасці прыйшло веданне. Бугаёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бязле́ссе, ‑я, н.
Поўная адсутнасць лясоў. Характэрная рыса тундры — яе бязлессе. □ Але да базы нашай заставалася прайсці па бязлессю амаль паўсотні кіламетраў. Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бяспра́ўе, ‑я, н.
Адсутнасць правоў (грамадзянскіх, палітычных або якіх‑н. іншых). Бяспраўе раба ў рабаўладальніцкім грамадстве. Бяспраўе жанчыны ў капіталістычных краінах. Сацыяльнае бяспраўе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)