ухіле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ухіляцца — ухіліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уху́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ухутваць — ухутаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уціра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уціраць — уцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уціхамі́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уціхамірваць — уціхамірыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уціха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уціхаць — уціхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уця́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уцягваць — уцягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уцяпле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уцяпляць — уцяпліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

учэ́рчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. учэрчваць — учарціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ушано́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ушаноўваць — ушанаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ушмо́ргванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ушморгваць — ушморгнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)