утлума́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утлумачваць — утлумачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уто́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утойваць — утаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уто́ўкванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утоўкваць — утаўчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уто́ўпліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утоўпліваць — утоўпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрамбо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утрамбоўваць — утрамбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрамбо́ўка, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утрамбоўваць — утрамбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утраса́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утрасаць — утрэсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утро́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утройваць — утроіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрэ́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утрэсваць — утрэсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ухвале́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ухваляць — ухваліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)