усу́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усукваць — усукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усу́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усушваць — усушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усціла́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усцілаць — услаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усця́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усцягваць — усцягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усчына́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усчынаць — усчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усынаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усынаўляць — усынавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усыпле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усыпляць — усыпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усыха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усыхаць — усохнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утаймо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утаймоўваць — утаймаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утарго́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утаргоўваць — утаргаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)