супастаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. супастаўляць — супаставіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьпастаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. супрацьпастаўляць — супрацьпаставіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суці́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. суцішваць — суцішыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сфастрыго́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сфастрыгоўваць — сфастрыгаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схва́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. схватваць — схваціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сціра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сціраць — сцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сці́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сцішваць — сцішыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцэ́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сцэджваць — сцадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сцякаць — спячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

счы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. счытваць — счытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)