спаражне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спаражняць — спаражніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаро́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спароўваць — спараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спа́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спасваць — спасвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаску́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спаскуджваць — спаскудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спасыла́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спасылацца — спаслацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спатыка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спатыкаць — спаткаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спецыяліза́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спецыялізаваць, спецыялізавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спіло́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спілоўваць — спілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спі́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спіхваць — спіхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спле́скванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сплескваць — спляскаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)