скрыжо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. скрыжоўваць — скрыжаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скры́панне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. скрыпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скры́тнічанне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. скрытнічаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. скурваць — скурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́рчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. скурчваць, скурчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. скусваць — скусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спавяшчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спавяшчаць — спавясціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спа́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спайваць — спаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спако́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спакоўваць — спакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спакушэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спакушаць — спакусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)