уко́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. укопваць — укапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. укоўваць — укаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уко́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. укочваць — укаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укрыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. укрываць — укрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уладко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уладкоўваць — уладкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улітава́нне, ‑я, н.

Уст. Дзеянне паводле знач. дзеясл. улітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уло́мліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уломліваць — уламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уло́ўліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. улоўліваць — улавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умацо́ўванне, ‑я, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. умацоўваць — умацаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умо́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. умотваць — уматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)