узгадо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. узгадоўваць — узгадаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узгара́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. узгарацца — узгарэцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уздыха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уздыхаць; уздых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узло́м, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. узломваць — узламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узло́мліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. узломліваць — узламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узма́х, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. узмахваць — узмахнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узма́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. узмахваць — узмахнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узнагаро́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. узнагароджваць — узнагародзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узнача́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. узначальваць — узначаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узні́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. узнізваць — узнізаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)