obeisance
1. паша́на, пава́га, пачці́васць;
to pay obeisance to
2. пакло́н, рэвера́нс;
make an obeisance (пачці́ва) паклані́цца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
obeisance
1. паша́на, пава́га, пачці́васць;
to pay obeisance to
2. пакло́н, рэвера́нс;
make an obeisance (пачці́ва) паклані́цца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
pelt3
1. кі́даць, шпурля́ць; закі́дваць (
2. (with) накі́двацца, напада́ць (на
3. (down) сту́каць, бараба́ніць (пра дождж, град
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ransom1
demand a ransom патрабава́ць вы́куп
♦
a king’s ransom вялі́кая су́ма; вялі́кі куш;
hold
1) вымага́ць вы́куп за
2) шантажы́раваць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ахвярава́ць
(
1) добраахвотна аддаваць, прыносіць у дар што
2) адмаўляцца ад
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дэзарыента́цыя
(
1) страта правільнай арыентацыі, правільнага ўяўлення аб часе і прасторы;
2) увядзенне ў зман
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кантро́ль
(
1) праверка дзейнасці
2) установа, якая займаецца такой праверкай (
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
лая́льны
(
1) які трымаецца ў межах закону, часам толькі знешне;
2) які карэктна адносіцца да
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
напада́тьII
1. напада́ць; накі́двацца; апано́ўваць (
2. (делать нападки) напада́ць;
3. (жадно набрасываться)
4. (случайно обнаруживать) напада́ць, натыка́цца, натрапля́ць;
5. (внезапно охватывать) напада́ць, апано́ўваць (
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поми́мо предлог с
1. апрача́, апро́ч, акрамя́ (
поми́мо всего́ про́чего апрача́ (апро́ч, акрамя́) усяго́ і́ншага;
2. (минуя) без (
э́то соверши́лось поми́мо меня́ гэ́та зрабі́лася без мяне́ (без майго́ ве́дама, удзе́лу).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
томи́ть
1. (мучить) му́чыць; (изнурять) мардава́ць; (морить) мары́ць; (утомлять) тамі́ць, стамля́ць;
томи́ть кого́-л. расспро́сами му́чыць
томи́ть кого́-л. го́лодом му́чыць (мары́ць)
2.
3.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)