Verbum

здво́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., што.

1. Зрабіць што-н. двайным.

З. нітку.

2. Занава размясціць у страі ў дзве шарэнгі.

З. рады.

|| незак. здво́йваць, -аю, -аеш, -ае; наз. здво́йванне, -я, н.

|| наз. здвае́нне, -я, н.

здвуру́шнічаць гл. двурушнічаць.

здзе́йсніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніцца; зак.

Ажыццявіцца, збыцца.

Мая мара здзейснілася.

|| незак. здзяйсня́цца, -я́ецца.

|| наз. здзяйсне́нне, -я, н.

здзе́йсніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што.

1. Ажыццявіць, ператварыць у рэчаіснасць.

З. планы.

2. Зрабіць што-н. незвычайнае.

З. подзвіг.

|| незак. здзяйсня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. здзяйсне́нне, -я, н.

здзек, -у, мн. -і, -аў, м.

1. гл. здзекавацца.

2. Злая, зневажальная насмешка, а таксама зневажальны ўчынак ці паводзіны ў адносінах да каго-, чаго-н.

Зносіць здзекі ад каго-н.

|| прым. здзе́клівы, -ая, -ае.

Здзеклівая ўсмешка.

здзе́кавацца, -куюся, -куешся, -куецца; -куйся; незак., з каго-чаго.

1. Мучыць, катаваць каго-н.

З. з людзей.

2. Злосна, зняважліва высмейваць, абражаць каго-, што-н., кпіць з каго-, чаго-н.

Недаравальна з. з чалавека.

|| наз. здзек, -у, м.

здзе́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Двухбаковы дагавор аб выкананні чаго-н.

Гандлёвая з.

Зрабіць здзелку.

З. з сумленнем (перан.: учынак супраць уласных перакананняў).

здзе́льны, -ая, -ае.

Які аплачваецца па колькасці зробленага.

Здзельная работа.

Здзельная аплата.

|| наз. здзе́льнасць, -і, ж.

здзе́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які выконвае здзельную работу.

|| ж. здзе́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. здзе́льшчыцкі, -ая, -ае.

здзе́льшчына, -ы, ж.

Здзельная работа.