упячы дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Спячы, добра прапячы.

    • У. хлеб.
  2. Адправіць куды-н. супраць волі; зняволіць (размоўнае).

    • У. ў глуш.
    • У. ў турму.
  3. Папракнуць, з’едліва сказаць што-н. каму-н. (размоўнае).

    • У. каго-н. на сходзе.
  4. Марна патраціць (размоўнае).

    • Упяклі столькі грошай.

|| незакончанае трыванне: упякаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

збожжа, зерне, хлеб; дабро, пашня (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

vertrócknet

a

1) засо́хлы, вы́сахлы, чэ́рствы (пра хлеб)

2) перан. чэ́рствы, зачарсцве́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Náhrung

f -, -en харч, е́жа, стра́ва

éine ~ erwérben* — зарабля́ць сабе́ на хлеб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

pleśnieć

незак. цвісці (пра хлеб і інш.), зацвітаць, плеснець, броснець (пра вадкасці)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pytlowy

pytlow|y

пытляваны;

mąka ~a — пытляваная мука;

chleb ~y — пытляваны хлеб

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sodden

[ˈsɑ:dən]

adj.

1) прамо́клы, прамо́чаны

My clothes were sodden with rain — Мая́ во́пратка прамо́кла на дажджы́

2) сыры́, сырава́ты (пра хлеб)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ацеслівы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Пра хлеб, спечаны з дрэнна прыгатаванага цеста; не пульхны, глёўкі. Хлеб быў жоўта-шэры, ацеслівы, рэдкі, ён нават не пах хлебам, а так нечым кіслым. Арабей.

2. перан. Нясвежы, памяты. Сонны ацеслівы твар. // Прыдуркаваты, недапечаны. [Шпакоўскі:] — Маці не хоча аддаць Наташу за Высоцкага. Той характарам круты. А Наташа не хоча ісці за Саладуху. Гэты нейкі ацеслівы. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыфмач, ‑а, м.

Разм. зневаж. Дрэнны, бяздарны паэт. Але ёсць такія рыфмачы, Што за соль яе [бацькаўшчыны], за хлеб яе найлепшы Хочуць толькі вершам заплаціць. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлябок, ‑бка, м.

Памянш.-ласк. да хлеб. Працавітая рукой Засявае шнурок... Ой, радзі, божа мой, На пацеху хлябок! Купала. Хлябок — танюткай столачкай, Нібыта залаты. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)