сце́рціся сов.

1. в разн. знач. стере́ться;

фа́рба сцерлася — кра́ска стёрлась;

на́дпіс сцёрся — на́дпись стёрлась;

мане́та сцёрлася — моне́та стёрлась;

с. ў па́мяці — стере́ться в па́мяти;

2. (размельчиться) стере́ться, истере́ться;

3. разг. пропа́сть;

парася́ ~лася — поросёнок пропа́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трыва́лы

1. (устойчивый) про́чный, надёжный;

~лая апо́ра — про́чная (надёжная) опо́ра;

2. (не поддающийся разрушению) сто́йкий; про́чный;

~лая фа́рба — сто́йкая кра́ска;

3. выно́сливый, сто́йкий; терпели́вый;

т. чалаве́к — выно́сливый (сто́йкий) челове́к;

4. разг. (о пище) пита́тельный, сы́тный, сы́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зма́зацца сов.

1. в разн. знач. сма́заться;

з. вазелі́нам — сма́заться вазели́ном;

штрыхі́ малю́нка ~заліся — штрихи́ рису́нка сма́зались;

вось до́бра ~залася — ось хорошо́ сма́залась;

уся́ фа́рба ~залася — вся кра́ска сма́залась;

2. (израсходоваться) изма́заться;

3. разг. изма́заться, испа́чкаться, измара́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

друка́рскі Drck(er)-, Bchdruck(er)-, typogrfisch [typogrphisch]; gedrckt (надрукаваны);

друка́рская машы́на Drckmaschine f -, -n;

друка́рская праду́кцыя Druckerzeugnisse pl;

друка́рская фа́рба Drckfarbe f -, -n, Drckerschwärze f - (чорная);

друка́рскае майстэ́рства Bchdruckerkunst f -, Typografie, Typographe [-fi:] f -;

друка́рскі а́ркуш Drckbogen m -s, pl - і -bögen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

АКСАМІ́Т,

аксамітнае дрэва (Phellodendron), род дрэў сям. рутавых. Вядома 10 відаў, пашыраных ва Усх. Азіі. Найб. вядомы аксаміт амурскі (P. amurense), аксаміт кітайскі (P. chinense), аксаміт японскі (Р. japonicum). На Беларусі ў канцы 19 — пач. 20 ст. інтрадукаваны аксаміт амурскі, або амурскае коркавае дрэва. З 1930—40-х г. уводзіцца ў лясныя культуры. Прыдатны для вырошчвання на Беларусі, акрамя паўн. раёнаў.

Выш. 20—30 м. Ствол таўшчынёй да 80 см, укрыты слоем корку (да 7 см), які можна час ад часу здымаць. Лісце супраціўнае, чаранковае, няпарнаперыстае. Кветкі жоўта-зялёныя, дыям. да 1 см. Плады — чорныя мясістыя ягадападобныя касцянкі з непрыемным пахам. Размнажаецца насеннем і чаранкамі. Меданос. Выкарыстоўваецца на прамысл. мэты (корак, фарба, таніды, каштоўная драўніна) і як дэкар. расліна.

т. 1, с. 203

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

абце́рціся сов.

1. обтере́ться, отере́ться; утере́ться;

а. прасціно́й — обтере́ться (отере́ться) простынёй;

2. обтере́ться;

а. хало́днай вадо́й — обтере́ться холо́дной водо́й;

3. стере́ться;

фа́рба на ша́фе ~рлася — кра́ска на шкафу́ стёрлась;

4. перен., разг. (освоиться, приобрести культурные навыки) обтере́ться, обтеса́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жо́ўты прям., перен. жёлтый;

~тая фа́рба — жёлтая кра́ска;

~тая прэ́са — жёлтая пре́сса;

~тая вада́мед. жёлтая вода́;

~тая ліхама́нка — жёлтая лихора́дка;

~тая ра́са — жёлтая ра́са;

ж. біле́т — жёлтый биле́т;

ж. дом — жёлтый дом;

~тая пля́маанат. жёлтое пятно́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вівіяні́т

(англ. vivianite, ад J. Vivian = прозвішча англ. мінералога 19 ст.)

мінерал класа фасфатаў, водны фасфат двухвалентнага жалеза блакітнага або сіняга колеру, які сустракаецца часцей за ўсё ў тарфяніках; выкарыстоўваецца як мінеральны пігмент (сіняя фарба) і мясцовае ўгнаенне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

стос і стус, ‑а, м.

1. Роўна зложаныя адзін на адзін рады чаго‑н.; штабель. Стос дошак. □ Парканы, хаты, стусы бярвенняў на вуліцы перад дварамі — усё набывала новае, незнаёмае аблічча, загадкава-прыгожае і прывабнае. Навуменка.

2. Пакладзеныя слаямі адзін на адзін якія‑н. прадметы. Стос кніг. Стос пісем. □ На зэдліку каля прыпека ляжаў стос жоўтых бліноў і пачаты кружок авечага лою. Дуброўскі. Апейка кінуў позіркам на стус газет, складзеных ускрай стала. Мележ. / у знач. прысл. сто́сам (сту́сам). Стосам ляжаць побач настольныя цыраты. Пестрак. І фарба друкарская ёсць, І стусам паперу наклалі. Зарыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

туш 1, ‑а, м.

Кароткае музычнае прывітанне ў гонар каго‑н. у час віншавання, узнагароджвання, а таксама невялікая музычная п’еса фанфарнага складу. А потым пад урачысты туш уручалі ветэранам і перадавікам вытворчасці грашовыя прэміі і ганаровыя граматы. Місько.

[Ням. Tusch.]

туш 2, ‑ы, ж.

Чорная ці каляровая фарба для чарчэння або малявання. Лязо непрыкметна, мікрон за мікронам, здымала з паперы напісаныя тушшу літары. Новікаў. На фоне неба вяршыні старых елак здаваліся намаляванымі чорнай тушшу. «Беларусь».

[Ням. Tusche.]

туш 3, ‑у, м.

Выпадковы дотык да шэра, які лічыцца за ўдар у гульні на більярдзе.

[Фр. touche — дотык, датыканне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)