прамо́ва была́ бе́дная ~бамі — речь была́ бедна́ кра́сками;
◊ згусці́ць ~бы — сгусти́ть кра́ски
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фа́рба, ‑ы, ж.
1. Рэчыва, што надае той ці іншы колер прадметам, якія яно пакрывае або пасылае. На моцных «пульманах» У фарбе свежай Мільгаюць самазвалы, Трактары.Астрэйка.З расчыненых дзвярэй пацягнула насустрач знаёмымі пахамі друкарскай фарбы і спрасаванай паперы.Хадкевіч.Удзень тут працавалі маляры, і ў клубе моцна пахла фарбай.Шамякін.[Данік] кладзе, як і трэба, спачатку светла-жоўтую фарбу, дадаўшы да яе крышку зялёнай...Брыль.// Слой такога рэчыва на якім‑н. прадмеце. Насупраць вялікага дома Крушынскіх, стаяла сіняя драўляная хатка. З-пад фарбы на сценах, якая вісела шматкамі, выступала шараватае дрэва.Бядуля.//Разм. Памада, туш і інш. касметычныя сродкі. Нават губы, асіметрычна скрыўленыя, густа намазаныя яркай фіялетавай фарбай, не парушалі прыемнага ўражання.Шыцік.[Дзяўчына] плакала і разам са слязамі абцірала з твару сляды фарбы.Мікуліч.
2.звычайнамн. (фа́рбы, ‑аў). Барва, колер, тон. Цьмянасцю пакрываліся ўсе яркія шматкаляровыя фарбы асенняй прыроды...Краўчанка.Фарбы неба і вады мяняліся кожную хвіліну, і было ад гэтай прыгажосці чамусьці сумна.Адамовіч.За акном набірала фарбы вераснёвая раніца.Карпаў.
3.звычайнамн. (фа́рбы, ‑аў); перан. Выразныя сродкі мовы, музыкі, сцэнічнага мастацтва і пад.; яркасць апісання ўяўленняў. Багдановіч.. узбагаціў беларускую паэзію новымі матывамі і фарбамі.Гіст. бел. сав. літ.Мікіта падрабязна расказаў пра ўсе затонскія падзеі, не пашкадаваў фарбаў, каб абмаляваць Чыкілевіча і ўсе яго махінацыі.Колас.
4. Румянец; прыліў крыві. На.. твары [Рыгора] грала чырвоная фарба здароўя.Гартны.Гарачая фарба заліла твар дзяўчыны.Бажко.Раптам твар .. [Лены] пачаў траціць сваю фарбу.Ваданосаў.
•••
Згусціць фарбыгл. згусціць.
[Ням. Farbe — фарба.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фа́рбаж (рэчыва) Fárbe f -, -n, Fárbstoff m -(e)s, -e;
акварэ́льная фа́рбаа Aquaréllfarbe f;
але́йная фа́рбаа Ölfarbe f;
◊ не шкадава́ць фа́рбааўразм mit Fárben nicht géizen [kárgen] etw. in lébhaften Fárben schíldern [dárstellen];
згушча́ць фа́рбаыразм dick áuftragen*, übertréiben* vi
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
фарба
Том: 35, старонка: 392.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
фарба / белая: бяліла
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
