насумава́цца, ‑муюся, ‑муешся, ‑муецца; зак.

Разм. Пасумаваць многа, доўга. Як усе насумаваліся па.. [сонцы] за доўгую палярную ноч! Бяганская.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыку́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Выкурыць усіх, многіх або ўсё, многае. Павыкурваць пчол. Павыкурваць усе папяросы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пападвя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Падвязаць усё, многае. — Памідоры [Сымон] усе пападвязваў, зрабіў падпоркі для яблынь. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагаблява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

1. Пагабляваць усё, многае. Перагабляваць усе дошкі.

2. Пагабляваць нанава, яшчэ раз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераню́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Панюхаць, абнюхаць усё, многае або ўсіх, многіх. Перанюхаць усе кветкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перачарсцве́ць, ‑ее; зак.

Разм.

1. Стаць зусім чэрствым. Хлеб перачарсцвеў.

2. Зачарсцвець — пра ўсё, многае. Усе батоны перачарсцвелі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этнацэнтры́зм, ‑у, м.

Схільнасць чалавека ацэньваць усе жыццёвыя з’явы праз прызму каштоўнасці сваёй этнічнай групы, якая лічыцца эталонам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

possibility [ˌpɒsəˈbɪləti] n. магчы́масць, мажлі́васць;

infinite possibilities неабмежава́ныя магчы́масці;

beyond the bounds of possibility па-за ме́жамі магчы́масці;

exhaust all the possibilities вы́чарпаць усе́ магчы́масці;

explore/consider/investigate all the possibi lities вывуча́ць/разгляда́ць/дасле́даваць усе магчы́масці;

The plan has great possibilities. План адкрывае вялікія магчымасці;

There’s no possibility of recovery. Няма надзеі на папраўку.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нязвы́чны, -ая, -ае.

1. Не такі, як усе, як ва ўсіх; асаблівы.

Н. чалавек.

Н. выгляд.

2. Такі, да якога не прывыклі, які з’яўляецца новым для каго-н.

Нязвычныя абставіны.

3. Такі, які не мае прывычкі, навыку ў чым-н.

Кузня для яго была нязвычнай справай.

|| наз. нязвы́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паздава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць; зак.

1. каго-што. Здаць, перадаць куды-н., каму-н. усё, многае ці ўсіх, многіх.

П. кнігі ў бібліятэку.

2. што. Здаць у часовае карыстанне ўсё, многае.

П. кватэры кватарантам.

3. што. Раздаць усе карты ў гульні.

4. што. Здаць іспыты.

П. экзамены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)