весяльчак, весельчака, м.
Тое, што і весялун. Усе [дзяўчаты].. крыху былі закаханы ў гэтага ружовашчокага, нястомнага весельчака. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)