падсу́дны, ‑ая, ‑ае.
1. Які падлягае суду, павінен разглядацца ў судзе. Падсудная справа.
2. у знач. наз. падсу́дны, ‑ага, м.; падсу́дная, ‑ай, ж. Той (тая), хто абвінавачваецца ў чым‑н. і знаходзіцца пад судом. У позве было прыпісана папярэджанне, што ў выпадку няяўкі ў паказаны час падсудны будзе арыштаваны і дастаўлены ў суд пад канвоем. Колас.
•••
Сесці (папасці, трапіць) на лаву падсудных гл. сесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Віж 1 ’шпіён, чалавек, які імкнецца непрыкметна выведаць, высачыць пра другіх’ (Янк. I, Жд., 2, КТС), ст.-бел. вижь ’судовы прыстаў, судовы выканаўца, які меў абавязак дастаўляць у суд адказны бок, абвінавачаных і рабіць агляды і дазнанні’ (Гарб.), укр. віж ’камісар, судовы прыстаў (у старых судах)’, польск. widz ’сведка’, ст.-польск. widz ’віж’. Да прасл. vidjь ’той, хто бачыць’ < viděti.
Віж 2 ’глядзі’ (Нас.), рус. вижь ’вось, вось жа, глядзі’, вишь ’тс’, ст.-рус. вижь, ст.-слав. виждь, чэш. viz, макед. види ’тс’ і г. д. Прасл. vidjь.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
beschréiten
* vt ступа́ць, наступа́ць (на што-н.)
éinen Weg ~ — перан. ступі́ць на шлях
den Réchtsweg ~ — падава́ць [звярта́цца] у суд
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Fórum
n -s, -ra і -ren
1) гіст. фо́рум
2)
das ~ der Ö́ffentlichkeit — суд грама́дскасці
3) злёт, сустрэ́ча
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
instancja
instancj|a
ж. інстанцыя;
sąd pierwszej ~i — суд першай інстанцыі;
w ostatniej ~i — у апошняй інстанцыі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
law [lɔ:] n.
1. зако́н;
break the law паруша́ць зако́н;
by law па зако́не, зго́дна з зако́нам;
within the law у ра́мках зако́ну
2. пра́ва;
criminal/international law крыміна́льнае/міжнаро́днае пра́ва
3. зако́н (пра бізнес, прыроду, навуку);
the law of gravity зако́н прыцяжэ́ння
4. суд;
gо to law звярну́цца ў суд
5. пра́віла;
the laws of football пра́вілы ігры́ ў футбо́л
6. юрыспрудэ́нцыя;
prаctise law быць юры́стам
7. the law infml палі́цыя;
Оpen the door, that’s the law. Адчыніце дзверы, гэта паліцыя.
♦
the law of the jungle зако́н джу́нгляў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
sue
[su:]
v.t. sued, suing
1) падава́ць у суд на каго́, пачына́ць судо́вую спра́ву су́праць каго́
2) прасі́ць
Messengers came suing for peace — Пасланцы́ прыйшлі́ прасі́ць мі́ру
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
прасле́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; незак., каго-што.
1. Гнацца за кім‑, чым‑н., стараючыся дагнаць, захапіць, знішчыць. Праследаваць звера. Праследаваць ворага. □ Фашысты больш не праследавалі .. [партызан], самі баяліся засады. Новікаў.
2. перан. Не пакідаць у спакоі, даймаць, мучыць. Здагадкі, адна страшнейшая за другую, неадчэпна праследавалі .. [Аніссю]. Лынькоў.
3. Учыняць ганенні каму‑н., прыгнятаць. Вядома, што царызм праследаваў усякія праяўленні нацыянальных асаблівасцей беларусаў. Лушчыцкі.
4. Спец. Аддаваць пад суд. Праследаваць у судовым парадку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чыні́ць, чыню, чыніш, чыніць; незак., што.
1. Рабіць, учыняць, тварыць. Чыніць суд і расправу. □ Ніякай бяды.. [рака] ніколі не чыніла: не пагражала людзям разлівам, не размывала берагоў, не шумела злоснай пенай. Кулакоўскі. Як у хаты рабункі чыніць Панаедуць чужыя салдаты, Сэрца ўраз зашчыміць, зашчыміць — Бо ўмясціла ўсе хаты. Куляшоў. Запас бяды не чыніць. Прымаўка. // Ствараць, утвараць; ставіць. Амерыканскія ўлады чынілі розныя перашкоды савецкім журналістам. «ЛіМ».
2. Рабіць кудзелю. Дзяўчаты чынілі кудзелю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
trybunał, ~u
м. трыбунал;
Trybunał Konstytucyjny — Канстытуцыйны Суд;
trybunał (do) spraw międzynarodowych — трыбунал па міжнародных справах, міжнародны трыбунал
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)