across

[əˈkrɔs]

1.

prep.

1) праз, це́раз, на другі́ бок

A bridge was laid across the river — Праз раку́ пабудава́лі мост

2) за; на другі́м баку́

lands across the sea — замо́рскія краі́

2.

adv.

1) ад аднаго́ бо́ку да друго́га; упо́перак, насу́праць

What is the distance across? — Яка́я адле́гласьць ад аднаго́ кра́ю да друго́га?

2) на́крыж

with arms across — з рука́мі на́крыж

across the country — праз усю́ краіну

to go across the country — падаро́жнічаць па краі́не

•

- come across

- run across

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wind​2 [waɪnd] v. (wound)

1. ві́цца (пра дарогу, раку)

2. мата́ць, намо́тваць;

wind yarn мата́ць пра́жу;

wind in the line змата́ць ву́дачку;

wind a baby in a shawl заху́таць дзіця́ ў ху́стку

3. абвіва́ць; абдыма́ць;

She wound the child in her arms. Яна моцна абняла дзіця.

4. заво́дзіць (гадзіннік); адця́гваць (струны)

♦

wind smb. around one’s (little) finger infml ≅ віць вяро́ўкі з каго́-н.

wind back [ˌwaɪndˈbæk] phr. v. перамата́ць наза́д

wind down [ˌwaɪndˈdaʊn] phr. v.

1. спыня́цца (пра гадзіннік)

2. расслабля́цца

wind forward [ˌwaɪndˈfɔ:wəd] phr. v. перамата́ць упе́рад

wind up [ˌwaɪndˈʌp] phr. v.

1. зако́нчыць, завяршы́ць (справу)

2. infml напру́жваць, узбуджа́ць, узру́шваць;

Are you winding me up to a fury? Ты што! Хочаш давесці мяне да шаленства?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

клін, ‑а, м.

1. Завостраны ўнізе і расшыраны ўверсе кусок дрэва або металу, якім расколваюць або заціскаюць што‑н. Дубовы Клін. Забіць клін у палена.

2. Вузкая трохвугольная ўстаўка ў сукенцы і іншым адзенні. Уставіць кліны ў спадніцу.

3. У гарматным затворы — частка механізма, які закрывае адтуліну артылерыйскай гарматы перад выстралам. Тырчэла пятка патрона, заціснутага клінам затвора. Шамякін.

4. чаго або які. Пра ўсё, што мае трохвугольную, завостраную з аднаго боку форму. Жураўліны клін. □ Тодар Шалюта сядзеў моўчкі, апусціўшы галаву з касым клінам валасоў на лбе. Дуброўскі.

5. у знач. прысл. клі́нам. Звужаючыся к аднаму боку. А над полем, што клінам упіралася аж у самую раку, у блакіце нябёс, трымцелі і нязмоўчна звінелі жаваранкі. Ляўданскі.

6. Частка зямельных угоддзяў, якая вылучаецца па якой‑н. прымеце. Азімы клін. Правы клін. Пасяўны клін. // Участак зямлі ўвогуле. За лугавінай пачынаўся чорны клін ворыва. Савіцкі. Праплыў, нібы зарава пажару, бярозавы гай, чырвоны клін скошанага поля грэчкі. Хомчанка.

•••

Забіць (загнаць) клін гл. забіць.

Куды ні кінь — усюды клін — за што ні вазьміся, чаго‑н. не хапае, усё не ладзіцца.

Свет клінам (не) сышоўся гл. свет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укры́ць, укрыю, укрыеш, укрые; зак., каго-што.

1. Накрыць, закрыць поўнасцю, з усіх бакоў. Укрыць машыну брызентам. Укрыць хворага коўдрай. □ Чыясь руплівая рука ўкрыла [Панаса] цёплым футрам. Колас.

2. Накрыць, запоўніць, усеяць чым‑н. па паверхні. Цвіль укрыла сцены. □ Першы кволы лядок укрыў нешырокую раку. Чарнышэвіч. Сухі пыл уеўся за дзень у твар, укрыў плечы, пабіўся за шыю. Пташнікаў. У паветры марозна, відаць, хутка пойдзе снег, укрые зямлю. Дуброўскі. // Ахутаць, ахінуць (пра туман, смугу, дым і пад.). Ізноў асеннія туманы Укрылі сосны і дубы. Ляпёшкін. // Выступіць па паверхні чаго‑н., распаўсюдзіцца на паверхні чаго‑н. Жанчына, здавалася, не дыхала. Твар яе ўкрылі кропелькі поту. Чыгрынаў. Чырвань укрыла .. шчокі [Статкевіча]. Алешка.

3. Схаваць дзе‑н., засцерагчы ад каго‑, чаго‑н. Мсціўцаў ад ворага ўкрыла Ноч сваёй шэрай імглою, Зноў павяла іх дарога Да паласы франтавое. Калачынскі. А я ў дарозе Пад голай вербай днём асеннім Успомню аб густой бярозе, Што ў спёку ўкрыла мяне ценем. Гаўрусёў. // Дапамагчы скрывацца каму‑н. Укрыць злачынца. // перан. Утаіць, скрыць што‑н. ад каго‑, чаго‑н. Укрыць маёмасць ад аблажэння падаткам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hook

[hʊk]

1.

n.

1) крук -а́ m., кручо́к -ка́ m. (рыбало́ўны або́ вяза́льны)

2) буса́к -а́ m. (ужыва́ны пажа́рнікамі)

3) га́плік -а, гаплю́к -а́ m.

4) круты́ вы́гін ракі́

2.

v.t.

1) зачапля́ць, трыма́ць (круко́м, бусако́м)

2) зашпіля́ць на га́плікі

3)

а) лаві́ць ры́бу на кручо́к

б) падчапля́ць, лаві́ць на ву́дачку каго́ (напр. му́жа)

4) Sl. кра́сьці

3.

v.i.

1) зашчапля́цца на кручо́к (ве́сьніцы і пад.)

2) выгіна́цца (пра раку́)

•

- by hook or by crook

- hook up

- off the hook

- Hook it!

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cross​3 [krɒs] v.

1. перасяка́ць; перахо́дзіць; пераязджа́ць; перапраўля́цца;

cross a road перахо́дзіць даро́гу;

cross a river перапраўля́цца це́раз раку́;

cross the finishing line перасяка́ць фі́нішную лі́нію

2. скрыжо́ўваць, скла́дваць/склада́ць на́крыж, перакрыжо́ўваць;

cross one’s arms on one’s breast скрыжо́ўваць ру́кі на грудзя́х;

cross one’s legs скрыжо́ўваць но́гі

3. скрыжо́ўвацца; перакрыжо́ўвацца;

at the spot where the roads cross на ро́станях, на скрыжава́нні даро́г

4. разміну́цца

5. перашкаджа́ць; пярэ́чыць, супярэ́чыць;

He crosses me in everything. Ён ва ўсім мне пярэчыць.

♦

cross one’s mind прыйсці́ ў галаву́, прамільгну́ць у ду́мках;

cross smb.’s way сустрэ́цца на чыі́м-н. жыццёвым шляху́; стаць каму́-н. по́перак даро́гі;

cross swords скрыжава́ць мячы́/шпа́гі; пачына́ць паяды́нак; уступа́ць у спрэ́чку

cross off [ˌkrɒsˈɒf] phr. v. выкрэ́сліваць, выключа́ць са спі́саў

cross out [ˌkrɒsˈaʊt] phr. v. выкрэ́сліваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ściąć

ścią|ć

зак.

1. зрэзаць;

~ć trawę — скасіць траву

~ć las — ссячы лес;

~ć włosy — пастрыгчы валасы;

2. сцяць (зняць) галаву; усячы;

grad ~ł zboże — град пабіў збожжа;

3. скаваць; замарозіць;

mróz ~ł rzekę — мароз скаваў раку;

4. перан. праваліць; зрэзаць на экзамене;

ta choroba z nóg mi ścięła — гэта хвароба мяне зваліла з ног;

~ć zakręt drogi — зрэзаць паварот

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бе́раг, ‑а, М ‑разе; мн. берагі, ‑оў; м.

1. Край, палоса зямлі каля вадаёма. Круты бераг. □ Рэшткі туману цяпер ужо рассеяліся, і добра быў відзён супрацьлеглы бераг: нізкі, пойменны, ён увесь хаваўся ў вадзе і купаў у струменях распукнуты лазняк. Ракітны. Вада ў Нёмане, нават і каля берага, на мелізне, не ідзе, здаецца, а бяжыць, і каламута сыходзіць хутка. Брыль. // Край якой‑н. паверхні, масіву лесу і пад. Міхал Тварыцкі ішоў берагам лесу, куды вяла дарога. Чорны. [Луг] упіраўся адным берагам у раку. Чарнышэвіч.

2. Суша (у процілегласць вадзе). Высадзіцца на бераг.

3. Край тканіны або вырабаў з яе. Хустка з чырвонымі берагамі. □ Другі мяшок з жытам завязвае ў свірне стары Верамейчык. Рукі, якімі ён збірае ў роўныя складкі бераг мяшка, трасуцца. Крапіва.

4. Верхні край якой‑н. пасудзіны. Наліць шклянку роўна з берагамі.

5. перан. Жаданая мэта, да якой імкнуцца. Хачу няспынна йсці Да светлае Камуны, Да новых блізкіх нам Прыгожых берагоў. Хведаровіч.

•••

Апынуцца (быць) на розных берагах гл. апынуцца.

Быць на сваім беразе гл. быць.

Выйсці з берагоў гл. выйсці.

Малочныя рэкі з кісельнымі берагамі гл. рака.

Прыстаць (прыбіцца) да берага гл. прыстаць.

Увайсці ў свае берагі гл. увайсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

along

[əˈlɔŋ]

1.

prep.

паўз, уздо́ўж

walk along a river — сьце́жка паўз раку́

2.

adv.

1) з канца́ ў кане́ц, праз усю́ даўжыню́; уздо́ўж

Cars parked along by the station — З канца́ ў кане́ц уздо́ўж ста́нцыі стая́лі аўтамабілі

2) напе́рад, дале́й

Let us walk along — хадзе́м дале́й

3) ра́зам

I’ll go along with you — Я пайду́ з ва́мі ра́зам

Take some drink along with the food — Вазьме́це яко́га напо́ю ра́зам зь е́жай

•

- all along

- be along

- get along

- go along for the ride

- right along

- take along

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ДАРО́ГА,

спецыяльна падрыхтаваная паласа на зямной паверхні, надземнае або падземнае збудаванне для перамяшчэння трансп. і інш. тэхн. сродкаў, людзей, грузаў. Адрозніваюць Д.: бязрэйкавыя (аўтамабільныя дарогі, трактарныя, веласіпедныя, для гужавога транспарту, прагону жывёлы, падвесныя канатныя дарогі і інш.); рэйкавыя наземныя (чыгунка), падземныя (метрапалітэн), навясныя або падвесныя манарэйкавыя дарогі, наземныя канатныя (для перамяшчэння ваганетак з грузам па вузкакалейных пуцях з дапамогай канатнай цягі). На Д. будуюць масты, тунэлі, пуцеправоды, ставяць агароджы, знакі дарожныя і інш. сродкі тэлекамунікацый.

Сетка Д. (звычайна без пакрыццяў) пачала складвацца ў Еўразіі ў 5-м тыс. да н.э. Хеты і асірыйцы будавалі Д. значнай працягласці, часта з каменнымі пакрыццямі. У Стараж. Рыме ў канцы 4 ст. да н.э. пабудавана першая брукаваная Апіева дарога. З 2 ст. да н.э. наладжаны караванны Вялікі шаўковы шлях з Кітая ў краіны Сярэдняй і Пярэдняй Азіі. На тэр. Беларусі сетка грунтавых Д. пачала складвацца ў 7—9 ст. З 9 ст. наладжаны водны шлях з «варагаў у грэкі» з выкарыстаннем паміж рэкамі прасцейшых сухапутных Д. З 11—12 ст. паступова будуецца і набывае значэнне Д. Масква—Смаленск—Мінск—Брэст (наз. «Вялікая Смаленская», або «Пасольская»). Пашырыліся паштовыя дарогі са станцыямі, корчмамі. мытнямі, ямской службай. У 19 ст. праз Беларусь пракладзены 2 важнейшыя шашэйныя Д. Расійскай імперыі — Масква—Варшава і Санкт-Пецярбург—Кіеў. У пач. 19 ст. вынайдзена дарожнае адзенне з суцэльнага слоя ўтрамбаванага друзу, што выклікала інтэнсіўнае буд-ва ва ўсіх краінах Д. з цвёрдым (пераважна друзавым) пакрыццём. Са з’яўленнем аўтамабіляў пачалося буд-ва Д. з асфальтавым пакрыццём. Развіццё дарожнага буд-ва стымулявала стварэнне спец. дарожных машын, вытв-сць дарожна-будаўнічых матэрыялаў, распрацоўку тэхналогій дарожна-будаўнічых работ.

І.І.Леановіч.

Да арт. Дарога. Дарожны вузел (развязка) э мостам цераз раку.

т. 6, с. 55

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)