спадаро́жнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.
1. каму. Ісці, ехаць разам з кім-н., быць яго спадарожнікам.
С. знаёмым у паездцы на экскурсію.
2. перан., каму-чаму. Знаходзіцца з нечым у непарыўнай сувязі, адбывацца адначасова або ўслед за чым-н.
Яму заўсёды спадарожнічала ўдача.
Песня і музыка спадарожнічаюць людзям усё жыццё.
|| наз. спадаро́жнічанне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
стрэ́сці, страсу́, страсе́ш, страсе́; страсём, страсяце́, страсу́ць; строс, стрэ́сла; страсі́; стрэ́сены; зак., што.
1. Трасучы, скінуць што-н.
С. пясок з палавіка.
С. расу з травы.
2. Трасучы, змяшаць разам; зрабіць трасянку.
С. сена з саломай.
|| незак. стрэ́сваць, -аю, -аеш, -ае і страса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. стрэ́сванне, -я, н. і страса́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
суперажыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што, з кім.
Перажываць разам з кім‑н., дзяліць чые‑н. перажыванні. Сілай слова паэт .. прымушае чытача суперажываць «скруху за шчасце людское». Лойка. Дзённік Максіма Танка не толькі ўзнаўляе шырокую панараму .. падзей, але прымушае нас разам з паэтам суперажываць за ўсё. Арочка. // У сцэнічным мастацтве — прасякацца пачуццямі і думкамі персанажаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папахо́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Тое, што і папахадзіць. Калісьці сцежкі .. [Макара і Анісіма] ішлі разам, якімі яны нямала папаходжвалі ў партызанскую разведку. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчака́сты, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які мае тоўстыя, пульхныя шчокі (у 1 знач.). Разам са мною лячыўся ў .. шпіталі высокі шчакасты хлопец. Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
cohesion
[koʊˈhi:ʒən]
n.
1) счапле́ньне, счэ́пліваньне n.; злучэ́ньне n., імкне́ньне трыма́цца ра́зам
2) Phys. каге́зія f., сі́ла счапле́ньня
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
conspire
[kənˈspaɪr]
1.
v.i.
1) быць у змо́ве
2) ра́зам дзе́яць; садзе́йнічаць, спрыя́ць
2.
v.t.
ла́дзіць змо́ву, кансьпірава́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Свіро́ўка ‘рыбалоўная трохсценная сетка’ (палес., Крыв.; Браім, Рыбалоўства, 45). Няясна. Відавочна, можна супаставіць з рус. арх. свира́ть ‘звязваць разам сеці’, сви́рываться ‘звівацца разам ад хвалявання (аб стаўных сетках)’, якія далей Сабалеўскі (РФВ, 14, 299) звязвае з рус. свора, сворка, гл. шворка, вор 2 і Фасмер, 3, 583.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
блок-дыягра́ма
(ад блок + дыяграма)
перспектыўны малюнак участка зямной паверхні разам з яго геалагічным разрэзам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
камплана́рны
(ад лац. com = разам + planum = плоскасць)
мат. к-ыя вектары — вектары, паралельныя адной плоскасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)