бадо́

[фр. J. Baudot = прозвішча фр. вынаходцы (1845—1903)]

літарадрукавальны тэлеграфны апарат, які дазваляе перадаваць па адным провадзе некалькі тэлеграм адначасова ў абодвух напрамках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бертранды́т

(ад фр. E. Bertrand = прозвішча фр. мінералога)

мінерал класа сілікатаў, бясколерны, белы, радзей светла-ружовы і светла-жоўты са шкляным бляскам; руда берылію.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гале́наў

[ад лац. C. Galenus = прозвішча старажытнарымскага ўрача (129 — -201)];

г-ы прэпараты — лекавыя сродкі, якія атрымліваюць шляхам спецыяльнай апрацоўкі расліннай і жывёльнай сыравіны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

юмі́зм

[ад англ. D. Hume = прозвішча англ. філосафа (1711—1776)]

суб’ектыўна-ідэалістычнае вучэнне аб пачуццёвым вопыце, прынцыпах агнастыцызму, створанае Д. Юмам і яго паслядоўнікамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

праміну́ць (што) сов.

1. пропусти́ть;

п. дзве старо́нкі — пропусти́ть две страни́цы;

яго́ про́звішча выпадко́ва ~ну́лі — его́ фами́лию случа́йно пропусти́ли;

2. минова́ть, прое́хать (пройти́) ми́мо (чего);

п. магазі́н — минова́ть магази́н (прое́хать, пройти́ ми́мо магази́на);

3. минова́ть, обойти́;

лі́ха мяне́у́ла — ли́хо меня́ минова́ло (обошло́);

4. (протечь — о времени, событии) пройти́, минова́ть; проте́чь;

у́ў год — прошёл (минова́л) год

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

бедэ́кер

[ням. K. Baedeker = прозвішча ням. кнігавыдаўца (1801—1859)]

назва даведнікаў па розных краінах для турыстаў на нямецкай і іншых мовах, якія выдаюцца ў Германіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бёміт

(ад ням. I. Böhm = прозвішча ням. мінералога)

мінерал класа вокіслаў і гідравокіслаў, монагідрат алюмінію, бясколерны або белы са шкляным бляскам; уваходзіць у склад баксітаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вальфа́ртавы

(н.-лац. wohlfahrtia, ад Volfart = прозвішча ням. урача);

в-а муха — насякомае сям. саркафагідаў, жывароднае, адкладвае лічынкі на раны чалавека і жывёл, выклікаючы вальфартыёз.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гадалі́ній

[н.-лац. gadolinium, ад фін. J. Gadolin = прозвішча фін. хіміка і мінералога(1760—1852)]

хімічны элемент, метал серабрыста-белага колеру, які належыць да лантаноідаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

галуазі́т

[ад бельг. О. d’Halloy = прозвішча бельг. геолага (1783—1875)]

мінерал класа сілікатаў белага колеру з жаўтаватым, бурым і іншымі адценнямі; выкарыстоўваецца ў керамічнай прамысловасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)