святле́цца, ‑еецца; незак.

Разм. Тое, што і святлець (у 4 знач.). Калона няўхільна рухаецца наперад, туды, дзе святлеецца поле. Дзенісевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зре́ние ср. зрок, род. зро́ку м.;

обма́н зре́ния падма́н (ілю́зія) зро́ку;

име́ть сла́бое зре́ние мець дрэ́нны зрок;

потеря́ть зре́ние стра́ціць зрок, асле́пнуць;

◊

по́ле зре́ния по́ле зро́ку;

то́чка зре́ния пункт по́гляду (гле́джання);

под угло́м зре́ния з пу́нкта по́гляду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Лужы́шча 1 ’поле, дзе раней было балота’ (навагр., Жыв. сл.). Да лу́жа (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 159).

Лу́жышча 2 ’поле на месцы ўзаранага лугу’ (Прышч. дыс.). Да луг 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аграбіягеацэно́з

(ад агра- + біягеацэноз)

няўстойлівая экасістэма з натуральным або штучна створаным біятычным згуртаваннем, што дае сельскагаспадарчую прадукцыю (напр., поле, сеяны луг, сажалка).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

field

[fi:ld]

1.

n.

1) по́ле n., луг -у m.

2)

а) пляцо́ўка f. (спарто́вая або́ і́ншая)

б) по́ле n., пляц -у m., ме́сца n.

a flying field — лётнішча

the gold fields — капа́льні зо́лата

the coal fields — ву́гальны басэ́йн

3)

а) по́ле бітвы́

б) бі́тва f.

4) галіна́ f., по́ле дзе́йнасьці

the field of politics — галіна́ палі́тыкі

2.

adj.

1) палявы́

field hospital — палявы́ шпіта́ль

2) баявы́

a field operation — баява́я апэра́цыя

take the field — распача́ць бі́тву, гульню́, агіта́цыю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

domena

ж. кніжн.

1. поле дзейнасці; галіна; сфера;

2. гіст. дамен

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ríeselfeld

n -(e)s, -er, часцей pl с.-г. араша́льнае по́ле

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

абсе́яцца, ‑союся, ‑сеешся, ‑сеецца; зак.

Засеяць сваё поле, участак. [Сымон] ужо жыў у новай хаце, ужо абгарадзіўся, абсталяваўся, абараўся і абсеяўся. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапало́ць, ‑палю, ‑полеш, ‑поле; зак., што.

Скончыць палоць што‑н.; прапалоць да якога‑н. месца, прадмета. Дапалоць лён. Дапалоць да дарогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распрацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак., што.

1. Старанна апрацоўваючы, зрабіць прыгодным для чаго-н.

Р. поле.

2. Усебакова даследаваць, вывучыць.

Р. праблемнае пытанне.

3. Вычарпаць дзе-н. усю магчымую здабычу карысных выкапняў.

Залаты прыіск ужо распрацаваны.

|| незак. распрацо́ўваць, -ваю, -ваеш, -вае.

|| наз. распрацо́ўванне, -я і распрацо́ўка, -і, ДМ -цо́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)