Lébensgefahr

f - небяспе́ка для жыцця́, смяро́тная небяспе́ка

áußer ~ sein — быць па-за небяспе́кай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

champion [ˈtʃæmpiən] n.

1. чэмпіён; чэмпіёнка;

a boxing champion чэмпіён па бо́ксе

2. змага́р; змага́рка; барацьбі́т; абаро́нца; прыхі́льнік;

a champion of women’s rights змага́р за правы́ жанчы́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

humanly [ˈhju:mənli] adv.

1. у ме́жах чалаве́чых сіл;

It is humanly impossible. Гэта вышэй за чалавечыя сілы.

2. па-чалаве́чы;

be humanly fallible мець уласці́выя чалаве́ку сла́басці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

надво́р'е

1. Месца па-за жылымі пабудовамі, за дваром; вольная прастора (Рэч., Слаўг., Ст.-дар.).

2. Месца на сялянскім двары паміж пабудовамі (Мсцісл. Юрч. НС, 283, Нас., Слаўг., Слуцк. Мал. 181).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

per

prp (a) на, па

~ Éisenbahn — чыгу́нкай

~ Post — па по́шце

~ érsten Jánuar — да пе́ршага сту́дзеня

~ Stück — за кава́лак

~ Kásse — гато́ўкай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

павалачы́цца, ‑лакуся, ‑лочышся, ‑лочыцца; зак.

1. Пацягнуцца па зямлі, падлозе і пад. Вяроўка ўпала і павалачылася па зямлі.

2. Разм. Пабадзяцца, павандраваць; пацягацца. Павалачыцца па свеце.

3. Разм. Пазаляцацца без сур’ёзных намераў. Павалачыцца за дзяўчынаю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загуме́нне, ‑я, н.

Месца за гумном, за гумнамі. Патапчык не захацеў ехаць вуліцай, а пайшоў па загуменнях. Чарнышэвіч. Жанчына.. не пайшла вуліцаю, а павярнула загуменнем у задворкі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wyjąć

зак.

1. выняць; дастаць;

2. выключыць;

wyjąć spod prawa юр. паставіць па-за законам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ганара́р

(лац. honorarium = узнагароджанне, ганаровы дар)

грашовае ўзнагароджанне, якое па дагавору атрымліваюць аўтары за свае творы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

уве́сь, усяго́, м., уся́, усёй, ж., усё, усяго́, н., мн. усе́, усіх; займ. азнач.

1. Поўны, без выключэння, цалкам.

Праседзець у. вечар за кнігай.

У. мокры.

Спаліць усе дровы. Ва ўсёй красе.

З усёй сілы.

2. у знач. наз. усё, усяго́, н. Тое, што ёсць, цалкам, без выключэння.

Усё для справы.

Заўсёды ўсім задаволены.

Усяго пакрыху.

Усё разам узятае (усе абставіны, усё, пра што гаварылася).

3. у знач. наз. усе́, усі́х. У поўным складзе, без выключэння (пра людзей).

Адзін за ўсіх і ўсе за аднаго.

Усе да аднаго (без выключэння). Лепшы за ўсіх.

4. (толькі ў Н). Скончыцца, зрасходвацца цалкам.

Соль уся.

5. толькі н. Скончана, канец (разм.).

Больш не ўбачымся.

Усё.

Не хачу ехаць — і ўсё!

◊

Па ўсім відаць (разм.) — па ўсіх прыметах.

Па ўсім відаць, што ён не згодзіцца на абмен.

Увесь у каго (у бацьку, у маці і пад.) хто — пра падабенства каго-н. да каго-н.

Усё адно або усё роўна — аднолькава, няма розніцы, абавязкова нягледзячы ні на што.

Усё адно я не пайду туды.

Мне ўсё роўна.

Усё адно як або усё роўна як — як быццам бы.

Ты ўсё адно як глухі.

Усё як ёсць (разм.) — літаральна ўсё, поўнасцю.

Прадаць усё як ёсць.

Усяго добрага (або найлепшага) — пажаданне пры развітанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)