элі́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які з’яўляецца элітай; лепшы, адборны. Дзякуючы высокаму ўраджаю база паставіць бульбаводчым гаспадаркам Аршаншчыны элітнага насення ў паўтара раза больш, чым планавалася. «Звязда». // Прызначаны для эліты. Элітныя пасевы.
2. Які ўтварае эліту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
голосова́ние галасава́нне, -ння ср.;
закры́тое (та́йное) голосова́ние закры́тае (та́йнае) галасава́нне;
откры́тое голосова́ние адкры́тае галасава́нне;
поста́вить на голосова́ние паста́віць на галасава́нне;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
пала́тка в разн. знач. пала́тка, -кі ж., намёт, -та м.;
разби́ть пала́тку паста́віць пала́тку (намёт);
проби́рная пала́тка ист. прабі́рная пала́тка;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
шифр в разн. знач. шыфр, род. шы́фру м.;
ключ ши́фра ключ шы́фру;
поста́вить шифр на кни́ге паста́віць шыфр на кні́зе;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
knee
[ni:]
1.
n.
кале́на n.; кале́нка, кале́нца n., dim.
to bring to one’s knees — паста́віць на кале́ні (прыму́сіць падда́цца)
2.
v.t.
уда́рыць або́ дакрану́цца кале́нам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дадатко́вы, ‑ая, ‑ае.
Які з’яўляецца дадаткам, дабаўкай да чаго‑н. асноўнага. Дадатковая прадукцыя. Дадатковы рэйс. Дадатковыя заняткі. □ Не ведаючы, якую адзнаку паставіць за адказ — не чуў, ці правільны ён — Пётр Пятровіч задаў Міхасю дадатковае пытанне. Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ашчаці́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.
Паставіць дыбам шчацінне. // перан. Выставіць якія‑н. вострыя прадметы (штыкі, пікі, калы і пад.). Лавінай нечаканаю вайна, Усё знішчаючы перад сабой, На мірны край абрушылася наш, Стальныя ашчацініўшы штыкі. Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
памацне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Зрабіцца моцным, мацнейшым. Дождж пачынаў сціхаць, затое ўзняўся і гразіўся яшчэ больш, памацнець вецер. Караткевіч. [Маці:] — Колькі год у зямлянцы жылі, пакуль калгас памацнеў ды памог нам вось гэтую хатку паставіць. Сіняўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кружо́к, -жка́ м., в разн. знач. кружо́к;
паста́віць патэ́льню на драўля́ны к. — поста́вить сковороду́ на деревя́нный кружо́к;
се́сці це́сным ~жко́м — сесть те́сным кружко́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Úrne
f -, -n у́рна
die ~ béisetzen — пахава́ць [замурава́ць] у́рну, паста́віць у́рну ў калумба́рый
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)