obnoxious [əbˈnɒkʃəs] adj. абра́злівы, знява́жлівы; гане́бны; агі́дны;

obnoxious beha viour абура́льныя паво́дзіны;

obnoxious odours агі́дныя па́хі; смуро́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

reprehensible [ˌreprɪˈhensəbl] adj. fml зага́нны; гане́бны; ва́рты асуджэ́ння;

His conduct was thoroughly reprehensible. Яго паводзіны сурова асуджалі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

disgraceful

[dɪsˈgreɪsfəl]

adj.

гане́бны, сканда́льны

disgraceful behavior — гане́бныя паво́дзіны

a disgraceful scene — сканда́льная сцэ́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

revolting

[rɪˈvoʊltɪŋ]

adj.

1) бунта́рны

2) абура́льны

revolting behavior — абура́льныя паво́дзіны

3) агі́дны, гі́дкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

кандуі́т

(фр. conduite = паводзіны)

журнал для запісаў звестак аб паводзінах вучняў у навучальных установах царскай Расіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

беззага́нны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае заганаў, недахопаў; бездакорны па якасці. Беззаганная прадукцыя. Беззаганны верш. Беззаганная ідэя. Беззаганны характар. // Выдатны, дасканалы. Беззаганная выпраўка. Беззаганныя паводзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́тлумачыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Зразумела, даступна растлумачыць. // Даць якое‑н. тлумачэнне з’явам, падзеям. Вытлумачыць свае паводзіны. □ [Міхаліна:] — Маю задумлівасць Аўсянік вытлумачыў па-свойму. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непарты́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не з’яўляецца членам якой‑н. партыі; беспартыйны.

2. Які не адпавядае праграме, прынцыпам, мэтам якой‑н. палітычнай партыі. Непартыйныя паводзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самахва́льства, ‑а, н.

Разм. Паводзіны, дзеянне самахвала. [Андрэй] мог разам з хлопцамі радавацца, і ў гэтай радасці не было зусім самахвальства і прысваення чужых заслуг. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шку́рніцтва, ‑а, н.

Разм. Дзеянні, паводзіны, учынкі шкурніка (у 2 знач.). Дарогу даць таму, Што чэсна і здарова, А з гніллю, шкурніцтвам Расправіцца сурова!.. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)