ке́ды
(рус. кеды, ад англ. Kads = уласнае імя)
лёгкі спартыўны абутак з прарызіненай тканіны на мяккіх рабрыстых гумавых падэшвах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
runaway2 [ˈrʌnəweɪ] adj.
1. які́ ўцёк, збе́глы
2. лёгкі, які́ дастаўся без пра́цы;
a runaway victory лёгкая перамо́га
3. нястры́мны, які́ хутка расце́;
runaway inflation нястры́мная інфля́цыя
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Frost
m -(e)s, Fröste маро́з, ся́ржа
gelínder ~ — лёгкі маро́зік
der ~ sétzte ein — уда́рыў маро́з
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Лягча́ць, ляхча́ць ’пакладаць (жывёл)’ (Нас., Бяльк., Шат., Касп., Юрч.; маладз., Янк. Мат.; ТСБМ). Рус. легча́ть, легчить. Да лёгкі (гл.) > лягчэй > рабіць лягчэй > лягча́ць. Сюды ж ле́гчыць ’патрабаваць злучкі (аб свінні)’ (Касп.), хаця семантыка разглядаемага слова значна адрозніваецца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прыпу́дрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.
Злёгку напудрыць. Прыпудрыць нос. // Злёгку засыпаць; прыцерушыць. А там [у лузе] трава — касцу па плечы, А там раса — буйней гароху, А там, як цёплы прысак з печы, Прыпудрыў лёгкі пыл дарогу. Гаўрусёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
frothy
[ˈfrɔӨi]
adj.
1) пе́ністы
frothy soap suds — пе́ністая мы́льная вада́
2) лёгкі (му́зыка); плы́ткі, нява́жны (гу́тарка)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
grasshopper
[ˈgræs,hɑ:pər]
n.
1) ко́нік -а m. (палявы́)
2) лёгкі самалёт для выве́дкі, су́вязі ды і́ншых мэ́таў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
бры́чка
(польск. bryczka < ням. Birutsche, ад лац. birota = двухколка)
лёгкі выязны вазок з верхам, плеценым з лазы або абцягнутым скурай.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кабрыяле́т
(фр. cabriolet)
1) лёгкі двухколы экіпаж 1 з адным сядзеннем без козлаў;
2) кузаў легкавога аўтамабіля з адкідным верхам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гладзь 1, ‑і, ж.
Роўная гладкая паверхня чаго‑н. Гідраплан застаўся адзін, лёгкі і белакрылы на сіняй гладзі бухты. Самуйлёнак. Скрозь лапкі хвоек і галінкі Сінела неба гладзь. Колас.
гладзь 2, ‑і, ж.
Спосаб вышывання шырокімі шчыльнымі шыўкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)