mulberry [ˈmʌlbəri] n.

1. bot. ту́тавае дрэ́ва, шаўко́ўніца

2. барво́вы, цёмна-чырво́ны ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

karnacja

karnacj|a

ж. колер цела, твару;

twarz o ciemnej ~i — цёмны колер твару; цёмны твар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лімо́нны

1. Zitrónen-; mit Zitrónengeschmack (на смак);

2. zitrónengelb, zitrónenfarbig (колер)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

алі́ўкавы

1. (колер) olívgrün;

2. (у дачыненні да алею) Báumöl-, Olíven- [-vən-]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бутэ́лечны в разн. знач. буты́лочный;

~ная вытво́рчасць — буты́лочное произво́дство;

~нае пі́ва — буты́лочное пи́во;

б. ко́лер — буты́лочный цвет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ві́шня, -і, мн. -і, -шань і -шняў, ж.

Садова-ягаднае дрэва з сакавітымі ядомымі цёмна-чырвонымі костачкавымі пладамі, а таксама плод гэтага дрэва.

|| памянш. ві́шанька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.

|| прым. вішнёвы, -ая, -ае.

Вішнёвае варэнне.

В. колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нежывы́, -а́я, -о́е.

1. Пазбаўлены адзнак жыцця, мёртвы.

2. Які не адносіцца да жывёльнага ці расліннага свету; неарганічны.

Нежывая прырода.

3. перан. Вялы, пазбаўлены жыццёвых сіл, энергіі.

Н. погляд.

4. перан. Цьмяны, бледны (пра святло, колер і пад.).

Нежывое святло.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ядаві́ты, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца ядам (у 1 знач.), які выклікае атручэнне.

Ядавітыя рэчывы.

Я. грыб.

Я. газ.

2. перан. Зласлівы, з’едлівы.

Ядавітая іронія.

Я. чалавек.

Ядавіта (прысл.) сказаць.

3. Пра колер, пах: непрыемны, рэзкі (разм.).

|| наз. ядаві́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ха́кі

(інд. khaki = колер гразі, ад перс. khak = зямля, гразь)

1) шаравата-зялёны колер (напр. гімнасцёрка колеру хакі);

2) тканіна шаравата-зялёнага колеру і форменнае адзенне з яе (напр. быць апранутым у хакі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

бурава́ты, ‑ая, ‑ае.

Які мае злёгку буры колер. Праходзіць хвіліна-дзве, і ў святле ад кастра паказаўся здаравенны бураваты ганчак. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)