Verbum

згарбе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Зрабіцца гарбатым; згарбаціцца. Згарбеў чалавек. Даўно, як помняць яго ў вёсцы, дык гэткі; з чаго, як — забыліся. Ермаловіч.

змаршчы́нець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Зрабіцца маршчыністым, пакрыцца маршчынамі. — Яна ці не яна? Няўжо гэта яна? Не можа быць. Так змаршчынець... Толькі вочы. Пестрак.

знясі́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Страціць сілы, зрабіцца слабым, бяссільным. Знясіліцца ад цяжкай работы. □ [Васіль] адужваў кволасць, адужваў сябе, касіў, пакуль не знясіліўся дарэшты. Мележ.

завільгатне́ць, ‑ее; зак.

Пакрыцца, насыціцца вільгаццю, зрабіцца вільготным. Шыбы завільгатнелі. □ Па траву лягла раса. Яна была такая густая, што зямля ад яе завільгатнела. Чорны.

закаране́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Трывала замацавацца, застарэць; укараніцца. Хвароба закаранела. // Зрабіцца ўпартым, непапраўным, поўнасцю аддаўшыся якім‑н. звычкам, пачуццям. Закаранець у дрэнных прывычках.

адпрасава́цца ​¹, ‑суецца; зак.

Зрабіцца гладкім пад дзеяннем праса. Бялізна добра адпрасавалася.

адпрасава́цца ​², ‑суецца; зак.

Спец. Сціснуцца пад дзеяннем прэса, стаць спрасаваным ​².

абмо́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. абмок, ‑ла; зак.

Зрабіцца мокрым, змокнуць. Міця з Кардашом абмоклі, але дабеглі да будкі стрэлачніка, схаваліся пад ёй. Навуменка.

растачы́цца ​¹, ‑точыцца; зак.

Стаць, зрабіцца шырэй, глыбей ад расточкі ​¹. Адтуліна добра растачылася.

растачы́цца ​², ‑тачыцца; зак.

Стаць большым, шырэйшым ад прыточкі ​².

ускалма́ціцца, ‑мачуся, ‑мацішся, ‑маціцца; зак.

Стаць, зрабіцца калматым; узлахмаціцца, растрапацца. Чорныя бліскучыя валасы рассыпаліся, ускалмаціліся, але маці ні на што не звяртала ўвагі. Мележ.