булава́ ж гіст

1. (зброя) Kule f -, -n

2. (знак вярхоўнай улады) Stab m -(e)s, Stäbe;

ге́тманская булава́ Htmanstab m;

3. спарт Kule f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бутафо́рыя

(іт. buttafuori = памочнік рэжысёра)

1) абсталяванне для спектакля (мэбля, пасуда, зброя і інш ), а таксама штучныя прадметы, якія выстаўляюцца на вітрынах магазінаў замест сапраўдных;

2) перан. нешта паказное, фальшывае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

zagłada

zagład|a

ж. гібель; знішчэнне; вынішчэнне;

skazać na ~ę — асудзіць (аддаць) на пагібель;

broń masowej ~у — зброя масавага знішчэння

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

blank

a

1) бліску́чы; зіхо́ткі; чы́сты

2) го́лы

~er Draht — неізалява́ны про́вад

3) гла́дкі, палірава́ны

~e Wffe — хало́дная збро́я

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адця́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

1. Рух, пры якім халодная зброя, бізун і пад. пры ўдары адцягваецца крыху назад. Удар з адцяжкай.

2. Разм. Наўмыснае адцягванне выканання чаго‑н., перанясенне чаго‑н. на пазнейшы час. Адцяжка водпуску.

3. Спец. Снасць (трос, канат і пад.), якой умацоўваюць што‑н., адцягваючы яе ўбок. Садоўнікі ўзварушвалі .. зямлю каля тоўстых дрэў, папраўлялі на ствалах драцяныя адцяжкі. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зо́на, ‑ы, ж.

Пэўная прастора, што характарызуецца якой‑н. агульнай прыметай; паласа, раён. Арктычная зона. Лясная зона. Пагранічная зона. Зона адпачынку.

•••

Бяз’ядзерная зона — зона, у якой не павінна вырабляцца, захоўвацца і выкарыстоўвацца ядзерная зброя.

Дэмілітарызаваная зона — вызначаная дагаворам паласа ўздоўж граніцы дзвюх дзяржаў, на якой забараняецца будаваць умацаванні і трымаць войскі.

Мёртвая зона — прастора вакол радыёстанцыі, у якой наглядаецца паслабленне або адсутнасць прыёму радыёсігналаў.

[Ад грэч. zōnē — пояс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́дзерны в разн. знач. я́дерный;

~ная тэ́хнікая́дерная те́хника;

~ная фі́зікая́дерная фи́зика;

~ная хі́міяя́дерная хи́мия;

~ная электро́нікая́дерная электро́ника;

~ная энерге́тыкая́дерная энерге́тика;

~ная эне́ргіяя́дерная эне́ргия;

я. рэа́ктаря́дерный реа́ктор;

~ная збро́яя́дерное ору́жие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́савы Mssen-;

ма́савая арганіза́цыя Mssenorganisation f -, -en;

ма́савая вытво́рчасць Mssenproduktion f -;

тава́ры ма́савага по́пыту Mssenbedarfsartikel pl;

збро́я ма́савага знішчэ́ння Mssenvernichtungswaffen pl;

сро́дкі ма́савай інфарма́цыі Mdi¦en pl, Mssenmedi¦en pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бутафо́рыя, ‑і, ж.

1. Прадметы абстаноўкі ў спектаклі (мэбля, зброя, пасуда і інш.), а таксама штучныя прадметы, выстаўленыя на вітрынах магазінаў замест сапраўдных. [Артысты] самі майстравалі ўсю бутафорыю, дапамагалі шыць адзенне, развучвалі песні і танцы. Сяргейчык.

2. перан. Падман, бачнасць, фальш, разлічаныя на знешні эфект. Смешна цяпер Змітраку, што ён тры гады жыў марамі аб ёй, вучыўся лепш за ўсіх толькі дзеля яе, а яна [Іна] аказалася для яго бутафорыяй. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзі́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Старадаўняй колючая зброя ў выглядзе доўгага дрэўка з вострым металічным наканечнікам; піка. А вораг тут, ля гарадской сцяны, І чуцен звон ягоны: звіняць страмёны, Мячы і дзіды звоняць. Сіпакоў. Варта, разумеючы, што справы дрэнь, ашчацінілася дзідамі. Караткевіч. // перан. Пра што‑н. вострае і доўгае. Там, дзе зайшло сонца, далёка за полем у небе тырчала вострая і доўгая чорная дзіда ад касцёла. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)