Ґе́мзовы ’шаўровы’ (Сл. паўн.-зах.). Запазычанне з польск. giemzowy ’тс’ (да giemza ’шаўро’ < ням. Gemse; параўн. Слаўскі, 1, 277).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ге́рцаг ’герцаг’ (БРС). Рус. ге́рцог, укр. ге́рцог. Запазычанне з ням. Herzog. Гл. Фасмер, 1, 403; Шанскі, 1, Г, 63.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Гламбякі́ ’лісце цыбулі’ (Сл. паўн.-зах.). Сл. паўн.-зах. звязвае (запазычанне) з літ. lámbas ’лісце буракоў’, lámdyti, glámdyti ’камячыць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Грунто́ўны ’грунтоўны’ (БРС). Ст.-бел. кгрунтовный, грунтовный (гл. Булыка, Запазыч., 152). Укр. грунто́вний ’тс’. Запазычанне з польск. gruntowny ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Даліка́тнічаць (БРС). Здаецца, запазычанне з рус. делика́тничать ’тс’ (аб запазычанні сведчыць словаўтварэнне: дзеясловы на ‑ичать характэрны для рус. мовы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Дзя́гілля ’сцёблы і лісце бульбы’. Здаецца, запазычанне з літ. мовы. Падрабязней гл. пад ґігалле́. Але гл. Фасмер, 1, 561.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Дры́ліх ’цік (тканіна)’ (Нас., Касп.). Паводле Кюнэ (51), запазычанне з польск. drelich ’тс’ (а гэта з ням. Drellich ’тс’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Дуду́к ’маўчун’ (Сл. паўн.-зах.). Паводле Сл. паўн.-зах., запазычанне з літ. dudùkas ’разявака’. Няпэўна. Хутчэй да дуду́каць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ды́тка ’пабочны заработак’ (Сл. паўн.-зах.). Паводле Сл. паўн.-зах., запазычанне (параўн. польск. dytek ’старажытная манета, роўная шасці грошам’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Красво́рд ’гульня-загадка’ (ТСБМ). Англ. cross‑word (там жа, 2, 724). Запазычанне праз рускую мову (Шанскі, 2, 8, 409).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)